3. Hukuk Dairesi 2017/16839 E. , 2019/2576 K.

[İctihat]

3. Hukuk Dairesi 2017/16839 E. , 2019/2576 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :TÜKETİCİ MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki istirdat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda; davanın kabulüne yönelik olarak verilen hüküm, davalı vekili tarafından duruşma istemli olarak temyiz edilmekle; duruşma günü olarak belirlenen 26/03/2019 tarihinde davalı vekili Av. ... ile davacı vekili Av. ... geldi. Açık duruşmaya başlandı ve hazır bulunan vekillerin sözlü açıklamaları dinlenildikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için saat 14.00'e bırakılması uygun görüldüğünden, belli saatte dosyadaki bütün kağıtlar okunarak, Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlenip, gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı; doğalgaz abonesi olduğu davalı şirketin merkezi ısınma sisteminde kullanılan mekanik sayacı arızalı olduğu gerekçesiyle söktüğünü, sonrasında sayacın gaz tüketimini kaydedilmediği gerekçesiyle vasati tüketim bedeli olarak 69.797,18 TL'nin ödenmesini talep ettiğini, ancak merkezi ısınma sisteminde mekanik sayaçtan ayrı olarak elektronik sayacın da bulunduğunu, anlaşmalı servis tarafından yapılan kontrollere göre sayaçlarda bir sorun olmadığını, bu nedenle yaptıkları itirazın kabul edilmemesi üzerine doğalgazın kesilmemesi için davalı şirket tarafından bildirilen bedeli belirlenen vade tarihlerinde ödemeye başlamak zorunda kaldıklarını ileri sürerek; ödemiş bulundukları iki taksit olan 9.976,53 TL ve 9.971,03 TL'nin ödeme tarihlerinden işleyecek gecikme zammı, olmadığı takdirde avans faizi ile birlikte davalıdan tahsilini, ayrıca kalan borç tutarı olan 49.855,15 TL nedeniyle davalı şirkete borçlu olmadığının tespitini talep etmiştir.
Davalı; 04/10/2012 tarihinde davacı abonenin mekanik sayacından gazın geçtiğinin ancak endeks kaydetmediğinin tespit edilmesi nedeniyle sayacın değiştirilerek kontrole gönderildiğini, değişimden 6 gün sonra 10/10/2012 tarihinde davacının kartına 83.760 m3 gazın iade edildiğini, sonrasında Bilim Sanayi ve Teknoloji İl Müdürlüğü tarafından yapılan inceleme sonucunda düzenlenen 17/10/2012 tarihli rapor ile sayaçtan gaz geçtiğinin, ancak sayacın endeks kaydetmediğinin ve bozuk olduğunun saptandığını, bu nedenle ilgili mevzuat uyarınca iade edilen 83.760 m3 gazın satın alındığı tarihin 20/03/2012 olarak tespit edildiği, bu tarih itibariyle sayaçta ne kadar gaz olduğunun belirlendiğini ve bu şekilde 20/03/2011- 04/10/2011 dönemindeki tüketim ortalamaları alınmak suretiyle bedelini ödemeksizin tükettiği doğalgaz miktarı üzerinden davacı tarafa borç tahakkuku yapıldığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne dair verilen hüküm, davalı tarafın temyizi üzerine Dairemizin 02/04/2015 tarihli ve 2014/12774 E. 2015/5503 K. sayılı ilamıyla; davacıya ait tüketim föylerinin davalı şirketten getirtilmesi, sonrasında Doğalgaz Piyasası Dağıtım ve Müşteri Hizmetleri Yönetmeliğinin 42. maddesi de gözönünde bulundurularak taraf ve Yargıtay denetimine elverişli yeni bir bilirkişi raporu alınması ve ulaşılacak sonuca göre bir karar verilmesi için bozulmuştur.
Bozma ilamına uyan mahkemece; davacıya ait tüketim föyleri davalı şirketten getirtildikten sonra konunun uzmanlarından oluşturulan yeni bilirkişi kurulundan kök rapor ve itirazları karşılayan ek rapor alınmış ve davalı şirket tarafından esas alınan dönemler ile yıl bazında da yapılan inceleme ve hesaplamaya göre fazladan kayıt altına alınmamış doğalgaz tüketiminin olmadığı, davaya konu 2012 yılı tüketimlerinin uyuşmazlık konusu olmayan 2010 ve 2011 yılı tüketimlerinden fazla olduğu, davalı şirket tarafından tanzim ve tahakkuk ettirilen vasati tüketim bedelinin maddi ve yasal temelinin bulunmadığı gerekçesiyle, davanın kabulü ile davacı tarafından ödenen toplam 69.802,71 TL'nin davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına ve delilerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı tarafın sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- Dava dilekçesinde dava değeri 69.802,71 TL olarak gösterilmiş ve mahkemece bu tutarın davalıdan istirdadına karar verilmiştir. Buna göre, hüküm altına alınan değer üzerinden vekalet ücreti ve harcın hesaplanması gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile (69.797,18 TL + 49.855,15 TL=) 119.657,86 TL değeri üzerinden hesaplanan vekalet ücreti ve harcın davalıdan tahsiline karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün düzeltilerek onanması HUMK'nun 438/7 maddesi hükmü gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalı tarafın sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının harca ilişkin 4. ve vekalet ücretine ilişkin 7. bendleri çıkartılarak yerlerine sırasıyla;
'4- Davalıdan tahsil edilmiş olan 8.198,13 TL harçtan; alınması gereken 29,20 TL başvurma harcı ve 4.768,22 TL nispi harç olmak üzere toplam 4.797,42 TL harcın mahsubu ile artan 3.400,70 TL harcın istek halinde davalıya iadesine,'
'7- Davacı kendisini vekille temsil ettirdiğinden AAÜT'nin 13/1. maddesi gereğince hesaplanan 8.028,30 TL vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,'
Bendlerinin yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, 2.037’er TL Yargıtay duruşması vekalet ücretinin yekdiğerinden alınıp yekdiğerine verilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz eden tarafa iadesine, 6100 sayılı HMK'nun Geçici Madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK'nun 440. maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 26/03/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.