3. Hukuk Dairesi 2018/2885 E. , 2019/8144 K.

[İctihat]

3. Hukuk Dairesi 2018/2885 E. , 2019/8144 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 9. SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen tazminat davasının kısmen kabulüne dair verilen hüküm hakkında bölge adliye mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda; tarafların istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacılar, davalı kiracının kiralananı tahliye ettiğini, kullanılamaz durumda teslim ettiğini, kasıtlı olarak zarar verdiğini, tespit yapıldığını ileri sürerek şimdilik 86.567.35.-TL tahliye tarihinden yasal faizi ile tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, kiralananın sözleşmeye uygun kullanım nedeni ile eskidiğini belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne, 58.496.85.-TL tahliye tarihi olan 02/08/2013 tarihinden yasal faizi ile tahsiline karar verilmiş, taraflar istinaf yasa yoluna başvurmuş, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından başvuruların esastan reddine karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-)6100 sayılı HMK.nun 294.maddesi gereğince, mahkeme, yargılamanın sona erdiği duruşmada hükmü vererek tefhim eder. Hükmün tefhimi her halde hüküm sonucunun duruşma tutanağına geçirilerek okunması suretiyle olur. Zorunlu nedenlerle sadece hüküm sonucunun tefhim edildiği hallerde, gerekçeli kararın tefhim tarihinden başlayarak bir ay içinde yazılması gerekir. HMK.nun 297/2 maddesi gereğince hükmün sonuç kısmında taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir. HMK.nun 298/2 maddesi gereğince de gerekçeli karar, tefhim edilen hüküm
sonucuna aykırı olamaz. Esasen kısa kararı yazıp, tefhim etmekle davadan elini çekmiş olan hakimin artık bu kararını değiştirmesine yasal olanak da yoktur. Kısa kararla gerekçeli kararın birbirinden farklı olması yargılamanın aleniyeti, kararların alenen tefhim olunmasına ilişkin Anayasanın 141. maddesi ile HMK.nun yukarıda değinilen buyurucu nitelikteki maddelerine de aykırı bir durum yaratır. Ayrıca, bu husus kamu düzeni ile ilgili olup, gözetilmesi yasa ile hakime yükletilmiş bir görevdir.
İlk derece mahkemesi kısa kararında alacağın dava tarihinden (05/03/2014) yasal faizi ile tahsiline karar verdiği halde, gerekçeli kararında alacağın tahliye tarihinden (02/08/2013) yasal faizi ile tahsiline karar vermiştir, diğer anlatım ile kısa & gerekçeli kararda faizin başlangıç tarihi konusunda çelişki oluşmuştur .
Bu haliyle gerekçeli karar ile kısa karardaki hükmün az yukarıda açıklanan kısa kararla gerekçeli kararın birbirine uygun olması gerektiğine ilişkin ilke ve yasa hükümlerine aykırı olduğu açıkça anlaşılmaktadır. Mahkemece, az yukarıda açıklandığı üzere ve 10.4.1992 tarih ve 1991/7 Esas 1992/4 sayılı İçtihadi Birleştirme Kararında da benimsendiği gibi kısa karar ile bağlı kalınmadan, ancak kısa karar ile gerekçeli karar arasındaki çelişki giderilecek ve infazda tereddüt yaratmayacak şekilde, yeniden bir karar verilmesi için çelişkili olarak kurulan hükmün bozulmasına karar verilmesi gerekmiştir.
İlk derece mahkemesi kararının yukarıda açıklanan nedenlerle bozulmasına karar verilmiş olduğundan, HMK 373. maddesinin 1.fıkrası uyarınca karara karşı yapılan istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararının da kaldırılmasına karar verilmiştir.
2-)Bozma nedenine göre sair temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik gerek görülmemiştir.
SONUÇ : Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle Bölge Adliye Mahkemesi kararının HMK.nın 373/1 maddesi gereği kaldırılmasına, temyiz edilen ilk derece mahkemesi hükmünün HMK 371. maddesi uyarınca davalı taraf yararına BOZULMASINA, ikinci bentte yeralan nedenlerle diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 21/10/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.