5. Hukuk Dairesi 2019/6954 E. , 2019/18205 K.

[İctihat]

5. Hukuk Dairesi 2019/6954 E. , 2019/18205 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın yol olarak tapudan terkini davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi, taraf vekillerince verilen dilekçeler ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
- K A R A R –
Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın yol olarak tapudan terkini istemine ilişkindir.
Mahkemece uyulan bozma kararı gereğince inceleme ve işlem yapılarak hüküm kurulmuş; karar, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Davacı idare vekilinin tüm, davalılar vekilinin aşağıdaki bentler kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları bozma ile kesinleşen yönlere ilişkin olduğundan yerinde değildir. Şöyle ki;
1-Kısmen kapama limon kısmen de kapama mandarin bahçesi niteliğindeki dava konusu ... Köyü 833 parsel (ifrazen 1099 parsel) sayılı taşınmazın kapama limon bahçesi olan bölümü için bozma öncesi tespit edilen net gelir 2.566,88-TL, kapama mandarin bahçesi olan bölümü için tespit edilen net gelir ise 2.335,51-TL olduğu ve bu husus bozma nedeni yapılmadığından davalılar lehine usuli kazanılmış hak teşkil ettiği gözetilmeden, bozma sonrası limon bahçesi için 2.306,54-TL ve mandarin bahçesi için 2.075,09-TL net gelir üzerinden hesap yapılmak suretiyle eksik bedel tespiti,
2-Bozma kararı sonrası oluşan fark bedelin 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunun 7139 sayılı Yasa ile değişik 10. maddesi uyarınca kararın kesinleşmesine kadar, kesinleşen karara göre davalıya ödenmek üzere 3'er aylık vadeli hesapta nemalandırılmasına karar verildiğinden, fark bedel davalıya karar tarihi itibariyle ödenemeyeceğinden, aynı Yasanın 10/9. fıkrası uyarınca işletilecek yasal faizin bitiş tarihinin kararın kesinleşme tarihi olması gerektiği düşünülmeden yazılı şekilde karar tarihine kadar yasal faiz işletilmesine karar verilmesi
Doğru görülmediği gibi,
3-Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nin 12055/17 numaralı başvuru sonucu verilen 23.10.2018 tarihli kararı ve Anayasa Mahkemesinin 2016/9364 başvuru numaralı, 01.06.2019 gün 30791 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan kararı da göz önüne alınarak davacı idare lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi gerektiğinden,
Davalılar vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle H.U.M.K.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, davalılardan peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve aşağıda yazılı kalan temyize başvurma harcının alınmasına, 13/11/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.