9. Hukuk Dairesi 2015/29524 E. , 2018/23140 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2015/29524 E. , 2018/23140 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı şirkette 30/10/2005-30/04/2012 tarihleri arasında bar şefi olarak çalıştığını, fazla mesai yapmasına rağmen ücretlerinin bordrolarda çok düşük gösterildiğini, hak ettiği diğer işçilik alacaklarının ödenmediğini, davalı tarafından işe alınmayarak iş akdinin haksız olarak feshedildiğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, hafta tatili, yıllık ücretli izin, ulusal bayram ve genel tatil, ücret alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalılar Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının iş akdinin izin dönüşü olan 30/04/2012 tarihinden 04/05/2012 tarihine kadar devamsızlığı ve herhangi bir mazeret de bildirmemesi nedeniyle 4857 sayılı Kanun’un 25/ll-g bendi uyarınca haklı nedenle feshedildiğini, davacının herhangi bir alacağının bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, ücret bordrolarında gösterilen miktar ile bankaya yatan miktarların aynı olduğu, ücret bordrolarının bazılarında davacı imzasının da bulunduğu, ispat yükü kendisinde olan davalının iş sözleşmesini haklı bir sebeple sona erdirdiğini veya davacının haksız sebeple iş sözleşmesini sona erdirdiğini ispat edemediği, davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazandığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davacı vekili yasal süresinde temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı işçi fazla çalışma ücreti isteğinde bulunmuş, Mahkemece talebin reddine dair hüküm kurulmuştur.
Bilirkişi kök raporunda davacının haftada 18 saat fazla çalışma yaptığı belirlenmiş, ek raporda ise iş sözleşmesinde günde 1,5 saatlik fazla çalışmanın ücrete dahil olduğu ve bir kısım bordrolarda ödeme yapıldığı gerekçesi ile ayrı bir hesaplamaya gidilmemiştir.
İş sözleşmesinin 12/3. maddesinde günlük 1,5 saatlik fazla çalışmanın ücrete dahil olduğu belirtilmişse de Dairemiz uygulamasına göre fazla çalışmanın ücrete dahil olduğu yönündeki bu tür sözleşme hükümlerine yıllık 270 saat, aylık 22,5 saat, haftalık 5,2 saat ile sınırlı olarak değer verilmelidir. Taraflar arasındaki sözleşme hükmüne, belirtilen sınır içerisinde değer atfedilerek hesaplamaya gidilmelidir.
Davacının imzasını taşıyan bir kısım bordrolarda fazla çalışma tahakkuku yer aldığından bu dönemler fazla çalışma ücreti hesabından dışlanmalı ancak tahakkuk bulunmayan bordro dönemleri bakımından tanık beyanları ile ispatlanan süreler itibarıyla fazla çalışma ücreti hesaplanmalıdır. Bu yönde tahakkuk içeren ancak imza taşımayan bordroların karşılığı bankaya ödenmiş ise bu defa ödenen kısmın mahsubuna gidilmelidir.
Mahkemece belirtilen esaslar dahilinde ek hesap raporu alınarak fazla çalışma ücreti yönünden bir karar verilmelidir.
3- Genel tatil ücretleri yönünden bir kısım bordrolarda tahakkuk yer almakta ise de sözü edilen ücretlerin davacının banka hesabına ödenip ödenmediği araştırılmadan sonuca gidilmesi hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine 13.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.