9. Hukuk Dairesi 2015/25522 E. , 2018/22025 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2015/25522 E. , 2018/22025 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde 10.10.2005 - 11.01.2013 tarihleri arasında “el işi alyans ustası” olarak çalıştığını, davalının, işyerinde seri üretim yapan makine alındıktan sonra hiçbir gerekçe göstermeden ve ihbar önellerine uymaksızın iş sözleşmesini feshettiğini, davacının kıdem ve ihbar tazminatları ile diğer işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, yıllık ücretli izin, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ve hafta tatili ücreti alacağını talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, öncelikle davanın usulden reddini talep ettiklerini, davacının davalı işyerinde 01.09.2006-11.01.2013 tarihleri arasında çalıştığını, iş akdinin İş Kanunu'nun m.25/II-e gereği 11.01.2013 tarihinde feshedildiğini, davacının fazla çalışmasının olmadığını, tüm yıllık izinlerini kullandığını, davacının imzaladığı ibraname ile de fazla çalışma, yıllık izin alacağı ve sosyal haklarını aldığını kabul ettiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti ve Yargılama Süreci:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.

2-Davacının reddedilen alacak taleplerinin toplamı 6.209,71 TL üzerinden karar tarihinde yürürlükte olan A.A.Ü.T'nin 13. maddesi dikkate alınarak vekil ile temsil edilen davalı lehine maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken 100,00 TL. vekalet ücretine hükmedilmesi hatalı olup bozma sebebi ise de anılan yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükmün 6100 sayılı HMK’nun geçici 3/2 maddesi yollaması ile HUMK’nun 438/7 maddesi uyarınca aşağıdaki şekilde düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
F) Sonuç:
Temyize konu kararın hüküm fıkrasının 5. bendindeki '100,00' rakamının çıkarılarak yerine '1.500,00' rakamının yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Genel Kurulu'nun 28.09.2018 tarih ve 2018/2 E., 2018/8 K. sayılı kararı uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, nisbi temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 03.12.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.