9. Hukuk Dairesi 2015/23065 E. , 2018/20716 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2015/23065 E. , 2018/20716 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; davacının 26/11/2007-19/07/2013 tarihleri arasında davalı şirketin Körfez'deki işyerinde ÖTV’siz yakıt teslimat sorumlusu olarak çalıştığını, davacının fazla mesai yaptığını, hafta tatillerinde ve genel tatillerde çalıştığını ancak ücretlerinin ödenmediğini iddia ederek, fazla mesai, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının iş sözleşmesinin 4857 sayılı Yasanın 25/II maddesi kapsamında haklı olarak fesih edildiğini, davacının ücret, fazla mesai gibi diğer yasal haklarının ödendiğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Dosyadaki bilgi ve belgeler, davacının çalışma sistemine ilişkin örnek kabilinden sunulan belgeler ve tanık beyanlarından; davacının bilirkişinin de tespit ettiği şekilde aylık 49,3 saat fazla mesai yaptığı anlaşılmaktadır. Ancak tanıklar, 2009 yılının Temmuz ayından öncesinde davalı işyerinde çalışmadıkları için çalışma düzenini bilmeyeceklerinden, davacının talep ettiği fazla mesai, hafta tatili ve ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının 2009 yılının Temmuz ayından sonrası için hesaplama yapan 16/04/2014 tarihli ek 2. raporunun B seçeneğine göre, aynı oranda taktiri indirim yapılarak hüküm altına alınması gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 15.11.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.