9. Hukuk Dairesi 2015/23474 E. , 2018/19839 K.


Kilitli
Kullanıcı avatarı
İctihat
Mesajlar: 681327
Kayıt: 30 Mar 2021, 02:46

9. Hukuk Dairesi 2015/23474 E. , 2018/19839 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde sekreter olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin işverence fesh edildiğini, hak kazandığı fazla çalışma ve tatil çalışmaların karşılığının ödenmediğini ileri sürerek fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının tahsilini, istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının fazla çalışma yapmadığı gibi tatil günlerinde de çalışmadığını ve alacağı olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının fazla çalışma ile genel tatil alacağı olduğu ancak hafta tatili alacağı olmadığı gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasında, davacının davalı işyerinde fazla çalışma yapıp, yapmadığı hususunda uyuşmazlık vardır.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda dosyadaki delillere göre 2011 Kasım ayı öncesinde davacının fazla çalışmasının olmadığı, ancak bu tarihden sonra görevine ek farklı bir görev verilmesi nedeniyle haftada 6 gün, günde 08.00-18.00 saatleri arasında çalışarak 9 saat fazla çalışma yaptığı kabulü ile hesap yapılmıştır.
Davalı, işyerinde sedece hafta içi çalışma olduğunu savunurken dinlenen davalı tanığı da savunmayı teyit etmiştir. Davacı tanığı ise beyanında davacının 24/09/2012 tarihinden sonra Cumartesi günleri mesai yapmadığını açıklamıştır.
Mahkemece, başka somut delil olmadığı gözetilerek davacı tanığının beyanı dikkate alınıp 24/09/2012 tarihihden sonrası için fazla çalışma yapılmadığının kabul edilmesi gerekirken eksik inceleme ile 12/03/2013 tarihine kadar hesaplama yapan rapora itibar edilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 06/11/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Kilitli
  • Benzer Konular
    Cevaplar
    Görüntüleme
    Son mesaj

“2018 Yılı Kararları” sayfasına dön