9. Hukuk Dairesi 2015/22472 E. , 2018/18748 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2015/22472 E. , 2018/18748 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili özetle; müvekkilinin, davalı işyerinde 01/10/2007 - 25/03/2013 tarihleri arasında sorumlu müdür olarak çalıştığını, fazla mesai ve genel tatil ücretleri ile maaş alacaklarının ödenmediğini iddia ederek; fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti ve ödenmeyen maaş alacaklarının faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili özetle; davacının pazarlama elemanı olarak asgari ücretle çalıştığını, istifa ederek işten ayrıldığını, iddiaların gerçeği yansıtmadığını savunarak davanın reddini talep etmiş, ıslah dilekçesi ile de zaman aşımı definde bulunmuştur.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta; davacı dava dilekçesi ile ayrıştırma yapmaksızın fazla mesai, genel tatil ve yıllık izin ücreti için toplamda 3.000,00 TL istemiş olup, yargılama esnasında da taleplerini ayrıştırmamıştır.Talepler ayrıştırılmadığı için, mahkemece istenen toplam miktarın taleplere eşit dağıtımı yoluna gidilmesi gerekirken bu hususta işlem yapılmaması ve külli tespit kısmi eda istemli belirsiz alacak davasında faiz başlangıcının kısmi dava esasları ile aynı oluşuna göre, hüküm altına alınan yıllık izin ücreti ile fazla mesai ücreti alacaklarında,dava ile istenen miktarlara dava tarihinden, ıslah ile artırılan miktarlara ıslah tarihinden itibaren faiz yürütülmesi gerekirken, alacakların tamamına dava tarihinden itibaren faiz yürütülmesi hatalı olup bozma sebebi ise de; bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı HMK'nun geçici 3/2. Maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK.nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
F)Sonuç:
Temyiz olunan kararın, fazla mesai ve yıllık izin ücretlerine ilişkin 1 ve 2 numaralı bentlerinin hüküm fıkrasından çıkartılarak yerlerine;
“1-Net 16.298,24 TL fazla mesai alacağından, alacağın miktarı ve hizmet süresi dikkate alınarak takdiren 1/3 oranında taktiri indirim yapıldıktan sonra kalan 10.865,49 TL.den 1.000,00 TL.sinin dava tarihi olan 02/08/2013 tarihinden itibaren, bakiye 9.865,49 TL.sinin ise ıslah tarihi olan 24/12/2014 tarihinden itibaren işleyecek en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
2-Net 4.666,67 TL yıllık izin ücreti alacağının 1.000,00 TL.sinin dava tarihi olan 02/08/2013 tarihinden itibaren, bakiye 3.666,67 TL.sinin ise ıslah tarihi olan 24/12/2014 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine” bentlerinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu'nun 28.09.2018 tarih ve 2018/2 E. 2018/8 K. sayılı İBK. uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine,18.10.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.