9. Hukuk Dairesi 2016/33401 E. , 2018/18241 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2016/33401 E. , 2018/18241 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkili tarafından açılan işe iade davasında, işveren tarafından yapılan feshin sendikal nedenlerle yapıldığı kabul edilerek müvekkilinin işe iadesine karar verildiğini, kesinleşen işe iade kararı gereğince davalı işverene başvuru yaptıklarını ancak davalı işverenin müvekkilini işe davet etmediği gibi hak ettiği ücret ve tazminatları da ödemediğini ileri sürerek, kıdem, ihbar ve sendikal tazminatları ile boşta geçen süre ücreti ve yıllık izin alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, müvekkiline yapılmış geçerli bir işe iade başvurusu bulunmadığını, bu yüzden feshin en başından itibaren geçerli hale geldiğini, davacının dava süresince başka bir işyerinde çalıştığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporu ile davacının kesinleşen işe iade kararı gereğince yasal süre içerisinde davalı işverene başvurduğu ve davalı işveren tarafından başvuru tarihinden itibaren bir aylık yasal süre içerisinde davacının işe davet edilmediği, bu sebeple de iş akdinin davalı tarafından haksız şekilde feshedildiği gerekçesine dayanılarak, davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin tüm davacı vekilinin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Hüküm altına alınan alacakların faiz başlangıç tarihleri taraflar arasında çekişmelidir.
İşe iade başvurusunda boşta geçen süreye ait ücret ve diğer hakların ödenmesi talep edilmiş ise, başvuru ile birlikte işveren de temerrüde düşürülmüş sayılmalıdır. Sözü edilen ücret ve diğer hakların ödenmemesi durumunda başvuru tarihinden itibaren faiz hakkı doğar.
İşe başlama isteğini içeren başvuruda, boşta geçen süreye ait ücret ve diğer hakların açıkça talep edilmemiş olması halinde ise, dava ve varsa ıslah tarihlerinden itibaren faiz yürütülmelidir.
Somut uyuşmazlıkta, davacı kesinleşen işe iade kararı üzerine 26/08/2015 tarihinde işverene işe başlatılma ve işe başlatılmaması halinde ise, tazminat ve boşta geçen süreye ait ücret ve diğer haklarının ödenmesi talebinde bulunduğu ve bu başvurunun davalı tarafından 31/08/2015 tarihinde tebliğ alındığı ancak davacının 1 aylık süre içinde fesih öncesi koşullarla davalı tarafından işe başlatılmadığı anlaşılmaktadır.
Bu durumda, 1 aylık işe başlatmama süresi 30/09/2015 tarihinde sona ermekte olup, bu tarihten bir gün sonrası yani 01/10/2015 tarihi hem hukuki fesih tarihi ve hem de boşta geçen ücret, ihbar tazminatı ve yıllık izin alacakları yönünden temerrüt tarihi olmaktadır.
Diğer taraftan davacı 26/08/2015 tarihli başvurusunda sendikal tazminat alacağını da talep etmiş olmakla, bu talebi 31/08/2015 tarihinde tebellüğ eden işveren 01/09/2015 tarihi itibariyle temerrüde düştüğünden, bu tazminata da temerrüt tarihi olan 01/09/2015 tarihinden itibaren faiz yürütülmelidir.
Mahkemece ihbar ve sendikal tazminat ile boşta geçen süre ücret ve yıllık izin alacaklarına yukarıda belirtilen temerrüt tarihleri yerine dava-ıslah ayrımına göre faiz yürütülmesi ve ayrıca hüküm altına alınan sendikal tazminat alacağına hükümde tereddüte yol açacak şekilde işe başlatmama tazminatı denilmesi hatalı olup, bozma sebebi ise de, bu yanlışlıkların giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı HMK. nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK.nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın hüküm fıkrasının ikinci bendinin ikinci, üçüncü, dördüncü ve beşinci paragraflarının hükümden çıkartılarak sırasıyla yerlerine,
“3.302,99 TL brüt ihbar tazminatı alacağının temerrüt tarihi olan 01/10/2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
747,21 TL brüt yıllık izin alacağının temerrüt tarihi olan 01/10/2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
8.597,20 TL net boşta geçen süre ücreti alacağının temerrüt tarihi olan 01/10/2015 tarihinden itibaren bankalarca mevduata uygulanan en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
29.888,52 TL brüt sendikal tazminatın temerrüt tarihi olan 01/09/2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine,” paragraflarının yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’ nun 28.09.2018 tarih ve 2018/2 E. 2018/ 8 K. sayılı İBK. uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, peşin temyiz harcının isteği halinde davalı şirkete iadesine, 15.10.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.