9. Hukuk Dairesi 2015/24193 E. , 2018/16436 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2015/24193 E. , 2018/16436 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, departman sorumlusunun hakaret ve mobbing türü davranışlarının işyeri yönetimine bildirildiği ancak sonuç alınamadığı, davacının baskı altında istifa dilekçesi imzalamak zorunda kaldığını iddia ederek kıdem tazminatı alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalıların Cevabının Özeti:
Davalı vekili, mobbing ve kötü muamele iddialarının doğru olmadığı, davacı işçinin kendi isteğiyle istifa ettiğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti ve Yargılama Süreci:
Mahkemece, yaklaşık 9 yıllık kıdemi bulunan davacı işçinin ortada hiçbir sebep yokken istifa etmesinin hayatın olağan akışına uygun olmadığı, istifa dilekçesinin baskı ile alındığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
Davacı dava dilekçesinde, departman sorumlusunun hakaret ve mobbing türü davranışları nedeniyle işten ayrılmak zorunda kaldığını, önüne koyulan istifa dilekçesini baskı altında imzalamak zorunda kaldığını iddia ederek kıdem tazminatı talep etmiştir.
Davalı işveren davacının istifa ettiğini savunmuştur.
Dosyada mevcut, davacı imzasını taşıyan, el yazılı, 08/05/2014 tarihli istifa dilekçesinde aynen “22.06.2005 tarihinde başlamış olduğum Vitre Karo Tuğla Fabrikasından bugün itibariyle iş akdimi sonlandırarak istifa ettim. Gerekli çıkış işleminin yapılmasını arz ederim.” şeklinde yazıldığı görülmüştür.
İstifa dilekçesinin baskı ile iradesi fesada uğratılarak alındığı iddiasını ispat yükü davacı işçiye ait olup, davacı tanık beyanına dayanmıştır.
Davacı tanığı ... ”Davacının ayrılma gerekçesi işyerinde gördüğü baskıdan idi.” şeklinde beyanda bulunmuş, ancak baskının ne olduğu, kim tarafından ne zaman, nasıl yapıldığını açıklamamıştır. Bu tanığın beyanı tamamen soyuttur.
Davacı tanığı ... ifadesinde “Davacının bağlı bulunduğu formen bütün yükü davacıya yıktı, bütün sorumluluğu ... verdi. Yine davacının bağlı bulunduğu formen benim de şahit olduğum şekilde davacıya hakaret edip küfür ediyordu. Bu durum yukarıya bildirildi ancak işlem yapılmadı. Davacı da bunları kaldıramadı, kendisi ayrıldı. Ben davacının işverenin mobbinginden dolayı yazılı başvurusu olup olmadığını bilmiyorum ama sözlü başvurusu olduğunu biliyorum.” şeklinde beyanda bulunmuştur. Bu tanığın beyanı da yer ve zaman içermemektedir. Ayrıca bu tanık da bölüm sorumlusu hakkında şikayette bulunduğunu belirtmiş, şikayeti üzerine bölüm sorumlusu hakkında yapılan disiplin soruşturmasında tanığın iddialarının varit olmadığına karar verilmiştir.
Davacının istifa dilekçesini baskı altında verdiğine dair bu soyut ifadeler dışında bilgi ve belge yoktur. Bu deliller, istifanın baskıya dayalı olduğunu kanıtlayamamaktadır. Mahkemenin, yaklaşık 9 yıllık kıdemi bulunan davacı işçinin ortada hiçbir sebep yokken istifa etmesinin hayatın olağan akışına aykırı olduğu şeklindeki gerekçesi varsayıma dayalıdır. Sonuç olarak davacının işyerinden haklı bir neden olmadan istifa ederek ayrıldığı, bu nedenle kıdem tazminatına hak kazanamayacağı anlaşıldığından, davacının kıdem tazminatı talebinin reddi yerine yazılı gerekçeyle kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 24.09.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.