9. Hukuk Dairesi 2015/20661 E. , 2018/14491 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2015/20661 E. , 2018/14491 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı işyerinde satış pazarlama şefi olarak çalıştığını, iş akdinin 17.09.2012 tarihinde sonlandığını, davacının yapmış olduğu fazla çalışmalar karşılığı fazla mesai ücretlerinin ödenmediğini ileri sürerek, fazla mesai ücret alacakları istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının fazla mesai alacağı bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının fazla ... ücretinden ödenmiş olan primler düşüldüğünde davacının fazla mesai ücreti kalmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Somut uyuşmazlıkta satış- pazarlama şefi olarak çalışan ve ücret dışında prim alan, işçiye ödenen prim alacağının yaptığı fazla mesai ücretinden mahsup edilip edilmeyeceği noktası tartışma konusudur.
Prim, çalışanı özendirici ve ödüllendirici bir ücret ödemesi olup işverence işçiye garanti edilmiş bir temel ücretin üzerine belirli bir usule bağlı olarak ödenen ek bir ücrettir. İşverenin istek ve değerlendirmesine bağlı olabileceği gibi, sözleşme gereği olarak da verilebilir. Genel olarak pazarlamacılık sureti ile satışlarda çalışanların ücret yanında satış bedelinden belirli oranda prim (komisyon) aldıkları bilinen bir olgudur. Fazla mesai ise aksi belirtilmedikçe kural olarak 4857 sayılı İş Kanunu’na göre, kanunda yazılı şartlar çerçevesinde, haftalık 45 saati aşan çalışmalardır. İşçi fazla mesai yapsın yapmasın prim ödemesi var ise bu ek ücrete hak kazanır.
Mahkemece davacının imzaladığı hizmet sözleşmesi gereğince fazla çalışmaların aylık ücrete dahil olduğu konusunda yapılan değerlendirme yerinde ise de davacının fazla mesai yapması halinde ödenen primin fazla mesai ücretini karşıladığı gerekçesi isabetli değildir. Ancak bu şekilde çalışan işçi fazla mesai yaptıkça buna bağlı olarak prime de fazladan hak kazanacağından, bir anlamda yüzde usulü çalıştığının kabulü gerekecektir. Bu durumda ise davacının fazla mesai ücretinin sadece % 50 zamlı kısmı ile hesaplanarak hüküm altına alınması gerekir. Bu durumda davacının prim aldığı aylar belirlenerek bu aylar için davacının fazla mesainin zamsız kısmını ödenen primlerle (harcırah ile) aldığı kabul edilmeli ve fazla mesainin sadece %50 zamlı kısmı hesaplanmalı, prim ödemesi yapılmayan diğer aylar ise fazla mesainin %150 zamlı kısmı hesaplanmalı ve hüküm altına alınmalıdır. Aksi değerlendirme yapılarak prim ödemelerinin fazla mesai ücretini karşıladığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 03.07.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.