9. Hukuk Dairesi 2017/8186 E. , 2018/12732 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2017/8186 E. , 2018/12732 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI


A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı Şirketin ... Şubesi’nde taşıyıcı kurye olarak 24/09/2007 tarihinde çalışmaya başladığını ve dava tarihi itibariyle de çalışmaya devam ettiğini, haftanın 6 günü, günde 10 saat çalıştırıldığını, öğle arası ve yemek molası süresi içinde de çalışmaya devam ettiğini, bu fazla çalışma karşılıklarının ödenmediğini, ayrıca resmi bayramlarda izin verilmeyip çalıştırıldığını ve bu günlere ait çalışmaların karşılığının da ödenmediğini iddia ederek fazla çalışma ücreti ile ulusal bayram ve genel tatili ücreti alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının müvekkili Şirketten iş akdini feshederek ayrıldığını, ayrılırken de haklarını aldığını ve buna dair belgeleri imzaladığını, belge içeriklerine göre her türlü davadan feragat ettiğini beyan ettiğini, bununla birlikte 2007/9.ay ila 2011/5.ay arasında fazla çalışma alacağı olarak davacıya 1.361,35 TL, bayram çalışması ücreti olarak da 96,20 TL ödendiğini, ayrıca davacının iş sözleşmesinde fazla çalışmayı kabul ettiğini, fazla çalışma yapılan aylarda ücretinin bordrolara yansıtılmak suretiyle ödendiğini, davacının da tüm bunlara yönelik itirazda bulunmadığını, böylece yerleşik Yargıtay kararlarına istinaden itirazda bulunulmaması sebebiyle, bu durumun fazla çalışma alacağının ödendiği anlamına geldiğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkeme, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanarak davacının davalı Şirketin ... Şubesi’nde taşıyıcı kurye olarak 24 Eylül 2007 tarihinde çalışmaya başladığı ve dava tarihi itibariyle de çalışmanın devam ettiği, asgari ücretle çalıştığı, 2007 yılı Eylül ayı ile 2011 yılı Mayıs ayı arasındaki sürelere ilişkin kendisine 96,20 TL genel tatil ücreti ile 1.361,35 TL fazla mesai ücreti ödemesi yapıldığı, günlük 1,5 saat fazla mesai yaptığı, ödenen ve ödenmeyen milli bayram çalışmaları genel tatil ücret alacaklarının olduğu, tanık beyanlarına göre ispatlanan alacaklardan hakkaniyet indirimi yapıldığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar vermiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının hüküm altına fazla çalışma süresinin açıklığa kavuşturulması gereklidir.
Somut uyuşmazlıkta; Mahkemece tanık beyanlarından davacının günlük 1,5 saat fazla çalıştığı kabul edilerek sonuca gidildiği anlaşılmış ise de; davacının aynı şekilde davalı işverene karşı ... 2. İş Mahkemesi’nin 2013/444 esasına kayden açılan emsal davada, tanık olarak dinlendiği ve burada, “haftanın 6 günü 05:00-14:00’a kadar çalışıyorduk.” şeklinde beyanda bulunduğu görülmüştür. Davacının tanıklıktaki bu beyanı kendisini bağlar.
Bu durumda Mahkemece yapılacak iş; davacının haftalık 3 saat fazla çalışması olduğunun kabulü ile bu alacağın hüküm altına alınmasından ibarettir.
3-Dava belirsiz alacağın bir türü olan kısmi eda külli tespit davası olup, bu dava türünde faiz başlangıcına ilişkin Dairemiz uygulaması aynen kısmi davada olduğu gibi dava dilekçesi ile istenen miktar bakımından dava, talep artırımı ile artırılan miktar bakımından ise talep artırım tarihinden itibaren faiz yürütülmesi şeklindedir.
Açıklanan nedenle; davacının kabul edilen ulusal bayram ve genel tatil ücreti ile fazla çalışma ücreti alacaklarının tamamına dava tarihinden itibaren faiz yürütülmesi hatalıdır.
4-Hükmedilen miktarların brüt mü yoksa net mi olduğunun kararda gösterilmemesinin infazda tereddüde mahal verebileceğinin ve 6100 sayılı HMK.nun 297/2.maddesine aykırı olduğunun gözetilmemesi de isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 05.06.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.