9. Hukuk Dairesi 2015/13733 E. , 2018/7000 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2015/13733 E. , 2018/7000 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin davalıya ait işyerinde 30.08.2007-10.09.2012 tarihleri arasında makineci olarak çalıştığını, en son aylık net ücretinin 1.400,00 TL. olduğunu, iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiğini iddia ederek; kıdem tazminatı, fazla mesai, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ve ücret alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının talep ettiği alacaklarının zamanaşımına uğradığını, davacının 23.10.2007-10.09.2012 tarihleri arasında çalıştığını, 10.09.2012 günü işten ayrılmak istediğim beyan ederek haklarının ödenmesini talep ettiğini, bunun üzerine kendisine tüm haklarının ödendiğini, işyerinde fazla mesai uygulaması yapılmadığını, iş yoğunluğu olan dönemlerde uygulanan fazla mesai ücretlerinin bir kısmının davacıya aylık olarak ve makbuz karşılığı ödendiğini bir kısmının da aylık ödenerek ibraname alındığını, tüm çalışanların hafta tatilini kullandıklarını, davacının çalıştığı dönem için hak ettiği yıllık ücretli izinlerini kullandığını, davacının son ücretinin brüt 886,50 TL. olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı dava dilekçesinde hafta tatili ücreti talep etmiş, bu iddiasını tanıkla ispat yoluna gitmiş, mahkemece davacının ayda 4 hafta tatilinde çalıştığı kabul edilerek hesaplama yapılan 15/01/2015 tarihli bilirkişi raporuna itibarla karar verilmiştir.
Davacı tanıkları ifadelerinde, işyerinde haftada 7 gün çalıştıklarını belirtmişlerse de sorulan soru üzerine ayda 1 veya 2 kez hafta tatili kullanmadıkları şeklinde açıklamada bulunmuşlardır.
Aynı işyerinde çalışan işçi ...’a ait dava dosyasında da işyerinde ayda 2 hafta tatilinde çalışıldığı kabul edilmiştir. Bu açıklamalar karşısında davalı işyerinde hafta tatili çalışmasının ayda 2 kez olduğu kabul edilerek sonuca gidilmesi gerekirken, ayda 4 hafta tatilinde çalışıldığının kabulü hatalıdır.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 29.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.