9. Hukuk Dairesi 2015/27807 E. , 2018/5385 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2015/27807 E. , 2018/5385 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti, izin ücreti, fazla mesai ücreti ve hafta tatili ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı banka nezdinde 04/10/2005-02/12/2007 tarihleri arasında Dönper Danışmanlık Hizmetleri Ltd. Şti. ve 03/12/2007-01/03/2012 tarihleri arasında ise banka işçisi olarak çalıştığını, 29/03/2011 tarihinde parmağının kırılması nedeniyle birden çok defa ameliyat olduğunu, aylık net 1.100,00 TL. ücret aldığını, fazla mesai alacaklarının ödenmemesi nedeniyle iş sözleşmesini 01/03/2012 tarihli ihtarname ile haklı nedenle feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti, ulusal bayram genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti ve yıllık izin ücreti alacaklarının davalılardan tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı .... Şti. vekili, müvekkili şirketin hiçbir zaman davacının işvereni olmadığını, diğer davalı Bankaya iş aracılığı hizmeti verdiğini, Yargıtay tarafından böyle bir ilişkinin geçersiz kabul edilerek husumet yöneltilemeyeceğinin kabul edildiğini, davacının Dönper'den istifa ile ayrılıp işverenliği ibra ettiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı ...Ş. vekili, dava konusu alacakların zamanaşımına uğradığını, müvekkili bankada 03/12/2007-02/03/2012 tarihleri arasında çalıştığını, son dönem aylık brüt 1.480,00 TL. ücret aldığını, davacının sağlık sorunları nedeniyle 29/03/2011-30/12/2011 döneminde 109 gün raporlu olduğunu, bu nedenle performansının düştüğünü ve işten çıkarılmak yerine sağlık durumuna uygun başka bir birime naklinin düşünüldüğünü, buna karşın davacının istifa ile ayrıldığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacı işçinin iş sözleşmesini fesihte haklı olduğu gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
Gerekçe ile hüküm fıkrası arasında çelişki olması 10.04.1992 gün ve 1991/7 Esas, 1992/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararına aykırı olup, salt bu aykırılık bozma sebebidir.
Karar tarihinde yürürlükte olan 6100 sayılı HMK. 298/2. maddesinde tefhim edilen hüküm özeti (kısa karar) ile gerekçeli kararın çelişkili olamayacağı yukarıda belirtilen YİBK’na uygun bir biçimde yeniden düzenlenmiştir.
6100 sayılı HMK’nun 298/2. maddesine göre “Gerekçeli karar, tefhim edilen hüküm sonucuna aykırı olamaz.”
Somut uyuşmazlıkta; Mahkemece karar gerekçesinde davacı işçinin davalı işyerinde 2.152,46 TL. giydirilmiş ücret ile çalıştığının kabul edildiğinin açıklanmasına karşın, 1.763,68 TL. giydirilmiş ücret üzerinden hesaplama yapan bilirkişi raporu esas alınarak talep konusu kıdem tazminatının hüküm altına alınması suretiyle gerekçe-hüküm çelişkisi yaratılmıştır.
Sonuç olarak, hüküm ile gerekçeli karar arasındaki çelişki yukarıda belirtilen YİBK. ve HMK’nun 298/2. maddesine aykırı olup, kararın bozulması gerekmiştir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan sebepten dolayı BOZULMASINA, bozma sebebine göre tarafların esasa ilişkin temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 15.03.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.