9. Hukuk Dairesi 2015/11997 E. , 2018/347 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2015/11997 E. , 2018/347 K.


'İçtihat Metni'

.....
DAVA :Taraflar arasındaki, kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti, izin ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ve ücret alacaklarının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hüküm süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 16/01/2018 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına.....geldi. Karşı taraf adına kimse gelmedi. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatın sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 08.11 2005-01.04.2012 tarihleri arasında davalı işverenlik yanında şoför olarak çalıştığı, fazla mesai ücret alacaklarının, hafta tatil çalışmasının, 2011 yılına ait ücretli izin alacağının, şirket uygulaması denilerek içeride tutulan 1 aylık maaşının 2012 Mart ayına ait 1.600,00 TL. maaşının ödenmesini davalı işverenlikten talep ettiğini, bunun üzerine iş akdinin feshinden sonra 02.04.2012 tarihinde davalı işverenliğe çağrıldığını ve 9.000,00 TL.’lik ödeme teklifini reddettiğini ve işverenlikçe imzalatılmaya çalışılan boş kağıdı imzalamaktan imtina ettiğini, çalışma saatlerinin tüm hafta boyunca sabah 07:00/akşam 20:00-21:00-22:00 23:00,24:00 olduğunu, tır şoförü iken tüm hafta boyunca 07:00/akşam 20:00-21:00-22:00 saatlerinde çalıştığını, 15 günde bir gün izin kullandığını, 2010 ve 2011 yıllarından 30 günlük yıllık ücretli izin alacağının bulunduğunu, Mart ayına ait 1.600,00 TL ve iş yeri uygulaması denilerek işverenlikte bulunan bir aylık ücret alacağının bulunduğunu, ayrıca davalı işverenliğin sigorta primlerini gerçek üzerinden göstermediğini, bu nedenle davacının iş akdini haklı olarak feshettiğini savunarak kıdem tazminatı, fazla çalışma ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti, yıllık ücretli izin, Mart ayı ücreti ile şirket uygulaması olarak içeride tutulan 1 aylık maaş alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının beyanlarının gerçeği yansıtmadığını, iş akdinin feshettiğini iddia ettiği tarihin 01.04.2012 tarihinin Pazar günü olduğunu ve işçinin izin günü olduğunu, bugünü takip eden 02.04..2012 -03.04.2012 tarihinde mazeretsiz olarak işe gelmediğini, kendisini haklı çıkarmak adına 05.04.2012 tarihli Kartal 16. Noterliği'nin 11166 yevmiye sayılı ihtarnamesini keşide ettiğini, fazla mesai istemlerinin yersiz olduğunu ve reddi gerekeceğini, ayrıca taleplerinin zamanaşımına uğradığını, Ramazanda erzak yardımı uygulamasının bir iş yeri uygulaması olmadığını, iki yıl verilip bir yıl verilmediğini, sadece oruç tutan işçilere verildiğini, maaşların 1.000,00 TL.’yi geçmediğini, yıllık izin taleplerinin gerçeği yansıtmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkeme, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanarak; davacının davalı işverenlikte 08/11/2005- 05/04/2012 tarihleri arasında bir dönem mikser operatörü, daha sonra tır şoförü olarak çalıştığı, iş akdinin davacı tarafından haklı nedenle feshedildiği iddiası karşısında davalı işverenlikçe davacının devamsızlıkları nedeni ile iş akdinin işverenlikçe haklı nedenle feshedildiği savunmasının sunulduğu, davacıya ödenmeyen fazla mesai ücreti, ücret alacağı, hafta tatili ücreti ve bayram tatili ücret alacaklarının varlığı karşısında davacının ödenmeyen işçilik alacaklarının bulunması sebebi ile iş akdini İş Kanununun 24. maddesi kapsamında haklı nedenle feshettiği, fesih şekline göre kıdem tazminatına hak kazandığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle davalının hüküm altına alınan işyeri uygulamasına dayalı alacak kalemine karşı zamanaşımı definin bulunmadığının ve fazla mesai hesabının sefer primi katılmadan çıplak ücret üzerinden hesaplandığının anlaşılmasına göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının aylık ücret miktarı ihtilaflıdır.
Davacı, 1.600,00 TL. net ücret aldığını iddia etmiştir. Hükme dayanak bilirkişi raporunda tanık beyanları ve yapılan emsal araştırma sonuçlarına göre davacının aylık ücreti ortalama 2.165,10 TL. brüt, 1.616,49 TL. net kabul edilmiştir.
Bu durumda Mahkemenin HMK'nun 25. maddesindeki maddi vakıa ile bağlılık ve HMK'nun 26. maddesindeki taleple bağlılık kuralları ihlal edilerek iddia edilen aylık ücret miktarından daha yüksek bir miktarı hükme esas alması hatalıdır.
3-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür.
Hükme dayanak bilirkişi raporunda, davacı tanık beyanlarına göre davacının fazla çalışma yaptığı kabul edilip alacak hesaplanmıştır. Davacı tanıkları davacı ile birlikte tüm çalışma süresince davalı işyerinde çalışmamıştır. Tanıkların davacı ile birlikte çalıştığı süreyle sınırlı olarak çalışma düzenini bilebileceklerinden bu dönem ile sınırlı olarak ispatlanan fazla çalışmanın hesaplanması gerekirken fazla çalışma alacağına yazılı şekilde hükmedilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA,davalı yararına takdir edilen 1.630.00 TL.duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 16.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
.....