9. Hukuk Dairesi 2018/9472 E. , 2018/22143 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2018/9472 E. , 2018/22143 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının Köy Hizmetleri İl Müdürlüğünde mevsimlik işçi olarak göreve başladığı tarihten daimi kadroya alındığı tarihe kadar geçen daimi kadroya alınmadan önceki çalışma süresinin kadroya alındığı tarihte derece, kademe ve ücretinin belirlenmesinde dikkate alınmadığını, bu durumda aynı işi yapan işçiler ile arasında derece ve ücret farkı oluştuğunu iddia ederek, geçici mevsimlik işçi olarak işe başladığı tarihten daimi statüye geçtiği tarihe kadar olan hizmet süresinin hesaplanarak belirlenecek derecede ve kademede intibakının yapılması ile ücret farkı, yıpranma prim farkı, yasal ilave tediye farkı, akdi ilave tediye farkı alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının taleplerinin zamanaşımına uğradığını, öncelikle zamanaşımı nedeniyle davanın reddine karar verilmesini istediklerini, Toplu İş Sözleşmesinin yürürlük tarihinden önce emekli olan ve bu nedenle 6356 sayılı Sendikalar ve Toplu İş Sözleşmesi Kanununun 19. maddesinin 6. fıkrası uyarınca sendika üyeliği sona eren işçilerin intibak düzenlemesinden yararlanamayacaklarının hukuken açık olduğunu, Toplu İş Sözleşmesinin yürürlük tarihinden sonra emekli olanların intibak işlemlerinin yapılarak gerekli ödemeleri yaptıklarını savunarak, haksız ve mesnetsiz açılan davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
C) Yargılama Süreci ve Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece yapılan yargılama neticesinde davanın reddine karar verilmiştir.
Karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiş ve Yargıtay 7. Hukuk Dairesi'nce yapılan temyiz incelemesi sonucunda bozulmuştur.
Bozma ilamında, '...davacının kadroya geçirilmeden evvelki çalışmalarının çalışma süresine dahil edilmesi suretiyle derece ve kademesinin belirlenerek eğer var ise fark alacaklarının hüküm altına alınması gerekirken yazılı gerekçe ile davanın reddine karar verilmesinin isabetsiz olduğu' belirtilmiş, mahkemece bozmaya direnilmiştir.
Mahkemenin direnme kararı Hukuk Genel Kurulu’nun 11.11.2015 tarih, 2015/7-1124 Esas, 2015/2550 Karar sayılı kararı ile, “...tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.” gerekçesi ile bozulmuş, mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı ... vekilinin temyizi üzerine Dairemizin 19.02.2018 tarih ve 2017/28227 E., 2018/3346 K. sayılı kararı ile 'bozma sonrası ıslah olmayacağından mahkemece alınan dilekçeye itibar edilerek karar verilmesi hatalı olup, kısmi talep edilen miktarın tahsiline karar verilerek, kalan miktarın tespiti ile yetinilmesi gerektiği ve kabule göre de, dava kısmi eda külli tespit talepli belirsiz alacak davası niteliğinde olup, hükmedilen alacaklarda faiz başlangıcı yönünden dava ve ıslah ayrımı yapılması gerekirken alacakların tamamı için dava tarihinden itibaren işleyecek faize karar verilmesinin hatalı olduğu' gerekçeleriyle tekrar bozulmuş ve bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Bozmadan sonra verilen kararı yasal süresi içinde taraf vekilleri temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Mahkemece verilen kararın tespit hükmü de içerdiği dikkate alınarak davacı lehine maktu vekalet ücreti hükmedilmesi yerine nisbi vekalet ücretinin belirlenmesi hatalı olup, bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK. nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK. nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
F) Sonuç:
Hüküm fıkrasının davacı yararına vekalet ücretine ilişkin hüküm içeren 9 numaralı bendinde yer alan '300,00' rakamının çıkartılarak, yerine; '2.180,00' rakamının yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu'nun 28/09/2018 tarih ve 2018/2 E. 2018/8 K. Sayılı İBK. uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, nispi temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 03/12/2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.