9. Hukuk Dairesi 2018/7114 E. , 2018/21499 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2018/7114 E. , 2018/21499 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; davacının davalıya ait hastane işyerinde Eylül 2008 ile 13/10/2009 tarihleri arasında radyoloji teknikeri olarak çalıştığını, sigorta primlerinin ödenmediğini, gerekçe gösterilmeden iş akdine son verildiğini iddia ederek, kıdem ve ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti, ulusal bayram genel tatil ücreti, şua izni ve ücret alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının müvekkili şirkette çalışmadığını, ifadelerinin çelişkili olduğunu, işyerinde çalışan radyoloji teknikerlerinin yasal sürelere aykırı çalışmadıklarını savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı yasal süresi içinde davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının şua izni alacağı bulunup bulunmadığı taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Her ne kadar mahkemece şua izni talebi hüküm altına alınmış ise de; Radyoloji, Radyum ve Elektrikle Tedavi Müesseseleri Hakkında Nizamname'nin 24. maddesinde her röntgen mütehassısının veya röntgen ve radyum ile iştigal eden kimsenin senede dört hafta muntazaman devamlı tatil yapmasının mecburi olduğu belirtilmiş olup, davacının çalışma süresi 1 yılın altında kaldığından şua iznine hak kazanamayacağı gözetilmeksizin, talebin reddi yerine kabulü hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 26/11/2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.