9. Hukuk Dairesi 2015/23425 E. , 2018/21249 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2015/23425 E. , 2018/21249 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili özetle; davacının davalı işyerinde 01.08.1996 tarihinde yemekhane şefi olarak çalışmaya başladığını, 06.05.2003 tarihinde iş akdine haklı bir sebep olmaksızın ve yasal hakları ödenmeksizin son verildiğini, müvekkilinin çalıştığı dönem boyunca fazla mesai yaptığını, yıllık ücretli izinlerinin kullandırılmadığını, davalı işyerinde dini bayramlarda çalışma yapılmazken resmi bayramlarda çalışıldığını iddia ederek; kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti, genel tatil ücreti ve ödenmeyen ücret alacaklarının faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili özetle; davacının 01.06.1998 tarihinde müvekkili işyerinde çalışmaya başladığını, 30.09.1998 tarihinde kendi isteği ile işten ayrıldığını, 07.05.2003 tarihinde tekrar işe giriş yaptığını ancak 08.05.2003 tarihinde yine kendi isteği ile ayrıldığını, davacının müvekkili işyerinde çalıştığını iddia ettiği zaman zarfında başka işyerlerinde çalıştığını, sadece iki günlük ücret alacağının bulunduğunu, İş Yasası'nın 14. maddesi gereğince çalışmaları bir yıldan az olduğundan ve işten kendisi ayrıldığından kıdem tazminatına hak kazanamadığını, fazla mesai, yıllık izin ve genel tatil ücreti alacaklarının bulunmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta; yargılama sonunda davanın kısmen kabulüne kısmen reddine karar verildiğinden, reddedilen miktar üzerinden vekille temsil edilen davalı lehine karar tarihi itibariyle yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi’nin 13/2. maddesine göre, maktu vekalet ücreti olan 1.500,00 TL.’ye hükmedilmesi gerekirken, 76,74 TL. nispi vekalet ücretine hükmedilmesi hatalı olup bozma sebebi ise de; bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı HMK'nun geçici 3/2. Maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK.nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
F)Sonuç:
Temyiz olunan kararın davalı lehine hükmedilen vekalet ücretine ilişkin paragrafın çıkartılarak yerine;
“Davalı vekille temsil edildiğinden karar tarihindeki AAÜT.si uyarınca reddedilen miktar üzerinden belirlenen 1.500,00 TL. maktu vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine” paragrafının yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’ nun 28.09.2018 tarih ve 2018/2 E. 2018/ 8 K. sayılı İBK. uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, nisbi temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 22.11.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.