9. Hukuk Dairesi 2016/23709 E. , 2018/11258 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2016/23709 E. , 2018/11258 K.


'İçtihat Metni'


MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; davacının, davalı şirketin yurtdışı şantiyelerinde çalıştığını, iş akdi işverence feshedildiğinden Türkiye'ye geri döndüğünü, yol, yemek, barınma, ısınma, aydınlatma, temizlik gibi her türlü giderin işveren tarafından karşılandığını, iş akdinin işveren tarafından haksız feshedilmesine rağmen yasal haklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmesi talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının şirketin yurtdışı şantiyelerinde proje bazlı ve dönemsel olarak belirli süreli iş akdine göre çalıştığını, çalışmasının kesintisiz olmadığını, iş akdinin projelerin sona ermesi ile kendiliğinden sona erdiğini, davacının kendi isteği üzerine istifa ettiğini ve iş akdinin sona erdiğini, taleplerinin zamanaşımına uğradığını, davacının herhangi bir hak ve alacağının olmadığını, kıdem ve ihbar tazminatı şartlarının oluşmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kabulü ile kıdem ve ihbar tazminatının davalıdan tahsiline hükmedilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
Mahkemenin tefhim edilen kısa kararında net 8.736.52 TL kıdem tazminatı ile net 2.044,00 USD ihbar tazminatının tahsili şeklinde kabul hükmü bulunmakta olup, gerekçeli kararın hüküm fıkrasında kabul edilen miktarların kıdem tazminatı yönünden net 2.852,05 TL, ihbar tazminatı yönünden ise net 1.170,40 USD olarak belirlenmesi gerekçe ile hüküm arasında çelişkiye neden olmuştur.
10.04.1992 tarih ve 1991/7 Esas 1992/4 karar sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme kararı ve bu karara uygun olarak yeni düzenlenen HMK nun 298/2. maddesi gereğince tefhim edilen hüküm özeti ile gerekçeli kararın hüküm fıkrası arasındaki çelişki nedeniyle kararın bozulması gerekmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, bozma sebebine göre sair temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 21/05/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.