9. Hukuk Dairesi 2015/14521 E. , 2018/8164 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2015/14521 E. , 2018/8164 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının 02.04.2009-02.09.2013 tarihleri arasında davalı işyerinde net 2.135,00 TL ücretle çalıştığını, işyerinde günde bir öğün yemek verildiğini, servis yardımının olduğunu, davalı işyerinde 2011 yılından itibaren maaşların sürekli eksik ödendiğini, ayrıca davacının maaşının bir kısmını elden verildiğini, SGK bildirimlerinin eksik yapıldığını, birkaç kez üst üste ücretsiz izin verildiğini ve bu izinlerin toplamının 2 ayı bulduğunu, izin bitiminde tekrar belirsiz süreli ücretsiz izne çıkartılmak istendiğini, davacının bunu kabul etmediğini, maaşının sürekli eksik ödenmesi, SGK primlerinin eksik yatırılması, sürekli olarak ücretsiz izne çıkartılmak istenmesi nedenleriyle iş akdini haklı nedenle sona erdirdiğini iddia ederek, kıdem tazminatı alacağının tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, 2011 yılında müvekkili grubun hakim ortakları ile TMSF arasında yapılan protokoller sonucu TMSF'ye olan tüm borçlar ödendiğinden grup şirketlerin yönetim ve denetiminin eski hakim ortaklara iade edildiğini, ancak bu gelişmenin grubun mali olarak dar boğaza girmesine sebep olduğunu ve TMSF döneminde atıl kalan sigara fabrikasının üretime başlamasına engel olduğunu, şirket yönetiminin işçilerle yapmış olduğu görüşmeler sonrasında ücretlerin aşağı çekilmesi hususunda uzlaşma sağlandığını, 20.05.2011 tarihli kabul beyanından anlaşılacağı üzere davacının maaşının 1.000,00 TL ye düşürülmesini kabul ettiğini, buna istinaden kendisi ile ek belirsiz süreli iş sözleşmesi imzalandığını ve sözleşmenin SGK kayıtlarına yansıtıldığını, davacının uzlaşma öncesinde almış olduğu maaş üzerinden yasal haklarını talep etmesinin kötüniyet göstergesi olup hukuken himayeye mazhar olmadığını, fabrikanın üretim yapmamasına rağmen işçilerin maaşlarının ödendiğini, dar boğazın aşılmasına kadar işçilerin zorunlu olarak karşılıklı anlaşma ile ücretsiz izne çıkartıldıklarını savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, yasal süresi içinde davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının son ücreti uyuşmazlık konusudur.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden, davacının 2.000,00 TL net ücretle çalışırken işyerinin içine girdiği ekonomik zorluklar nedeniyle 1.000,00 TL net ücretle çalışmayı kabul ettiği, buna ilişkin olarak davalı işveren ile davacı işçi arasında 20.05.2011 tarihli protokol ve 31.05.2011 tarihli yeni bireysel iş akdinin düzenlenip imzalandığı, davacının ücretinin 1.000,00 TL ye düşürülmesinden sonra bir müddet daha çalıştığı ve ücretsiz izne çıkartılma gibi haklı nedenlerle iş akdinin işçi tarafından sonlandırıldığı, son ücretinin net 1.210,00 TL olduğu anlaşılmaktadır.
Mahkemece davacının son ücretinin net 1.210,00 TL kabulü ile sonuca gidilmesi gerekirken yazılı gerekçeyle son ücretinin net 2.135,00 TL kabulü hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 09/04/2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.