9. Hukuk Dairesi 2015/13208 E. , 2018/7809 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2015/13208 E. , 2018/7809 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili özetle, davacının 01.07.1999-30.09-2013 tarih aralığında davalı işyerinde çalıştığını, 12.12.2007- 15.05.2008 taıihleri arasında askerliğini yaptığını, 2008 haziran ayında yeniden davalı işyerinde çalışmaya devam ettiğini, bu süre dışında kalan çalışmasının kesintisiz şekilde sürdüğünü, emeklilik prim günlerini doldurduğu için 2013 yılı Mart ayında çıkışının yapıldığını, kıdem tazminatına mahsuben 8.000,00 TL ödendiğini, 15-20 gün sonra aynı iş yerine tekrar giriş yapıldığını, çalışmasının 2013 yılı sonuna kadar devam ettiğini iş akdinin 30.09.2013 tarihinde davalı işveren tarafından hiçbir haklı neden olmaksızın feshedildiğini, en son ücretinin net 2.250,00 TL olduğunu, davacıya 49 gün yıllık izin kullandırıldığını, bakiye yıllık izin ücretinin ödenmediğini, haftanın 3 günü 03.00-23.00, 2 günü 09.00-20.00, 1 günü 09.00-19.00 saatleri arasında çalıştığını, yılbaşı tatili ve işçi bayramı dışında kalan milli bayramlarda ve dini bayramların 1. günü hariç çalıştırıldığını ve bu çalışmaları karşılığı ücretlerinin ödenmediğini, yıllık izin formlarının işten çıkarıldığı gün aynı kalemle imzalatıldığını, kullandırıldığı iddia edilen yıllık izinlerin davalı şirketin yıllık defterine kaydedilmediğini, SGK bildirgeleri ve bordrolarına da işlenmediğini iddia ederek; kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti , genel tatil ücreti ve yıllık izin ücreti alacaklarının faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili özetle, davacının davalı şirkette 01.07.1999 tarihinden Mart 2013 tarihine kadar çalıştığını, bu tarihte emekli prim gün sayısını doldurduğunu gösterir evrak ile başvurduğunu, karşılıklı anlaşma neticesinde hesaplanan 8.360,00 TL tazminatın davacı hesabına ödendiğini, davacının davalı şirketi ibra ettiğini ve 18.05.2013 tarihinde yeniden çalışmaya başladığını, İş akdini 'özel gerekçelerimle ve kendi istek ve rızamla 30.09.2013 tarihinde ayrılmak istiyorum' şeklindeki beyanları ile istifa etmek sureti ile feshettiğini, ibraname verdiğini, davacının yıllık izinlerini kullandığını, davacının davalı şirkete 10000,00 USD borcu bulunduğunu, borcun 05.06.2013 tarihli bonoya bağlandığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Somut uyuşmazlıkta; davalı vekili dava dilekçesinin tebliğ sonrasında yasal süresi içerisinde verdiği dilekçe ile HMK’nun 127. maddesine istinaden cevap verme süresinin uzatılmasının talep etmiştir.
Mahkemece bu talep üzerine bir karar yazılması gerekirken, Mahkeme hakimince dilekçenin üzerine ' 2 hafta ek süre verildiğine ' dair not düşülüp, tarih atılıp imzalanmıştır.
Ek süreyi düzenleyen HMK. nın 127. maddesi uyarınca Mahkemece davalının ek süre talebi hakkında olumlu/olumsuz bir karar yazılıp, bu karar taraflara tebliğ edilmelidir.
Dosyada ek süre talebi hakkında olumlu/olumsuz karar yazılmamış, dilekçeye yazılan ' 2 hafta ek süre verildiğine ' dair derkenar ile yetinilmiştir.
Davalı vekiline talebinin kabul edilerek ' 2 hafta ek süre verildiğine ' dair bir karar tebliğ edilmediğinden davalının 16.06.2014 tarihinde verdiği cevap dilekçesi ile aynı tarihli delil/tanık listesini süresinde verdiği kabul edilmelidir.
Bu nedenle davalının cevap ve delil listesine değer verilip, delillerinin toplanması gerekirken davalının delillerinin toplanmaması, süresinde verdiği cevap dilekçesine değer verilmemesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
2-Mahkeme fazla mesai ücreti talebini hüküm altına alırken, gerekçesinde 1/3 oranında karineye dayalı makul indirim yaptığını açıklamakla birlikte, hükmü ½ oranında indirim yaparak kurmuş olup, bu durum gerekçe ile hüküm çelişkisi arz ettiğinden, kararın bu yönden de bozulması gerekmiştir.
F)Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, bozma sebebine göre tarafların sair temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 05.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.