9. Hukuk Dairesi 2019/7974 E. , 2019/22652 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2019/7974 E. , 2019/22652 K.


'İçtihat Metni'



MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK (İŞ) MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı işyerinde 01/04/2009-21/12/2012 tarihleri arasında soğuk şefi olarak çalıştığını, iş akdinin davalı tarafından işyerinde çalışan diğer bir bayan işçiyi taciz ettiği gerekçesi ile haksız şekilde feshedildiğini, bildirerek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının işyerinde çalışan diğer işçiyi taciz ettiği yönünde hakkında şikâyet gelmesi üzerine soruşturma yapıldığını ve disiplin kurulu kararı alınarak haklı nedenle iş akdinin feshedildiğini ve başka bir alacağının da bulunmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yargılama Safhasının ve Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemenin 27/03/2014 tarihli ve 2013/121 E., 2014/213 K. sayılı ilk kararı ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Bu karar Yargıtay (Kapatılan) 7. Hukuk Dairesi’nin 05/11/2014 tarihli ve 2014/12212 E., 2014/20203 K. sayılı ilamı ile bozulmuştur.
Mahkemece, bozmaya uymayarak önceki kararda direnilmiştir.
Direnme kararı, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 30.05.2018 tarihli ve 2015/(7) 9-2875 E., 2018/1142 K. sayılı kararı ile de direnme kararının bozulmasına karar verilmiştir.
Bu bozma kararına uyan Mahkeme davanın kısmen kabulüne karar vermiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.

E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta Mahkeme ilk kararında, “Fazla çalışma alacağı olarak 6.939,19 TL (net) (1/3 Hakkaniyet indirimli hali) 2.000,00 TL'sinin dava tarihinden bakiye kısmını ıslah tarihi olan 03.03.2014 tarihinden itibaren işleyecek bankalarca mevduata uygulanan en yüksek mevduat faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine” şeklinde hüküm kurulmuş ve bu karar davalı vekilinin temyizi üzerine bozulmuş ve Mahkemece bozmaya uyulmayarak önceki kararda direnilmiş, bilahare direnme kararı da davalı tarafça temyiz edilmiştir. Böylelikle davalı lehine usulî müktesep hak oluşmuştur.
Mahkemece bozmaya uyularak verilen karada bu hakkın gözetilmesi gereklidir.
Bu itibarla, fazla çalışma alacağının “ Net 6.939,19 TL (1/3 Hakkaniyet indirimli hali)” yerine “Net 8.251,50-TL fazla mesai alacağının (%30 hakkaniyet indirimi)” olarak belirlenmesi hatalıdır.
Keza, fazla çalışma ücreti yönünden bakiye kısma ilişkin ıslah tarihi olan 03/03/2014 tarihinden itibaren işleyecek bankalarca mevduata uygulanan en yüksek mevduat faizi ile birlikte tahsili şeklindeki hükmün de aynen korunması gerekirken, bu kısım yönünden “ıslah tarihi olan 04/03/2014 tarihinden itibaren en yüksek faizi ile beraber davalıdan tahsili” şeklinde hüküm kurulması da isabetsiz olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine 18.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.