9. Hukuk Dairesi 2016/22287 E. , 2019/21963 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2016/22287 E. , 2019/21963 K.


'İçtihat Metni'


MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde genel muhasebe müdürü olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin işverence fesh edildiğini, işyerinde çalışırken yaptığı fazla çalışmaların karşılığı ile hak ettiği ikramiyenin ödenmediğini ileri sürerek ikramiye, fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının tahsilini, istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, zamanaaşımı def'ini öne sürüp, davacının hak ettiği tüm ücret ve ikramiyelerin ödendiğini, fazla çalışma da yapmadığından alacağı olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacı tarafça ikramiye alacağının ispatlanamadığı ancak fazla çalışma ile genel tatil ücreti alacağının ispatlandığı gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı davalı işyerinde haftada 6 gün süre ile çalışarak fazla çalışma yaptığını ancak ücretlerinin ödenmediğini ileri sürerek alacak talep etmiş, davalı ise fazla çalışma yapılmadığını savunmuştur.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda tanık beyanları ile işverence sunulan bir kısım kayıtlara göre davacının davalı işyerinde haftada 6 gün süre ile çalıştığı ve fazla çalışma yaptığı kabul edilerek hesaplama yapılmıştır.
Söz konusu alacağın varlığını ispatlama yükü davacıda olup davacı delil olarak tanık beyanlarına dayanmıştır.
Dinlenen davacı tanığı Ö.B., davalı işyerinde 5 gün çalışma yapıldığını Cumartesi -Pazar günleri tatil olduğunu, bazen hafta sonları sayım olduğunda çalışma yapılabildiğini, açıklarken diğer davacı tanığı O.O.İ., haftada 6 gün çalışma yapıldığını belirtmiştir. Davalı tanığı M.Ç. ise haftada 5 gün çalışma olduğunu beyan etmiştir. Açıklandığı üzere Cumartesi çalışmaları konusunda davacı tanık beyanları arasında çelişki olup bu çelişkiye rağmen davalı işyerinde haftada 6 gün çalışma yapıldığının kabulü hatalıdır.
Mahkemece, davalı tanığı ....'nin beyanı ile bu beyanı doğrulayan davacı tanığı Ö.B.'nin beyanı dikkate alınarak davalı işyerinde haftada 5 gün süre ile çalışma yapıldığının kabulü ile sonuca gidilmelidir.
3-Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda işverence sunulan kayıtlara göre davacının ulusal bayram ve genel tatil çalışması yapmadığı, ancak kayıt olmayan zamanlar için tanık beyanlarına göre çalışma yaptığı kabul edilerek alacak hesaplanmıştır.
Yine davacı tanıklarından .... ile davalı tanığı .... dini ve milli bayramlarda çalışma olmadığını açıklamışlar diğer davacı tanığı ..... dini bayramların ilk günü dışında dini ve milli bayramlarda çalıştıklarını açıklamıştır. Yukarıdaki bentte olduğu üzere davacı tanık beyanları birbiri ile çelişkili olup davacının söz konusu günlerde çalışma yaptığını ispatladığı söylenemez. Buna göre ulusal bayram ve genel tatil alacağı talebinin reddi gerekirken kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 10/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.