9. Hukuk Dairesi 2017/12705 E. , 2019/21220 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2017/12705 E. , 2019/21220 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı-karşı davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı-karşı davalı vekili özetle; davacının davalı şirkette müdür olarak 04/09/2006 tarihinde işe başladığını, 03/07/2013 tarihinde de davalı işveren tarafından iş akdinin haksız olarak sonlandırıldığını, müvekkilinin ve diğer çalışan tüm işçilerin asgari ücretin üzerinde ücret almalarına rağmen resmiyette aldıkları ücretin düşük gösterildiğini, müvekkilinin en son net aylığının 3.000,00 TL olup ödenen maaşının bir kısmını elden bir kısmını bankadan aldığını, davacının haftanın 7 günü 08:00-20:00 saatleri arasında çalıştığını, dini ve milli bayramlar ile resmi tatillerde de çalıştığını, yıllık izinlerini kullanmadığını, fazla mesai ücretlerinin de verilmediğini, çalışan işçiler ile müvekkiline baskı ile ibra belgelerinin imzalatıldığını, hiç bir alacağının ödenmediğini iddia ederek; kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti ve fazla mesai ücreti alacaklarının faizi ile birlikte davalı-karşı davacıdan tahsilini talep ve dava etmiştir. Karşı davaya verdiği cevabında özetle; iddiaların asılsız olduğunu savunarak karşı davanın reddini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı-karşı davacı vekili özetle; talep edilen alacakların zamanaşımına uğradığını, davacının en son 1.500,00 TL ücret ile çalıştığını, davacının ofis personeli olduğunu, ulusal bayramlarda, dini bayramlarda ve genel tatil günlerinde çalışmadığını, işçilere hafta tatillerinin kullandırıldığını, davacının tüm yıllık izinlerini kullandığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir. Usulüne uygun harcını yatırarak açtığı karşı dava dilekçesinde ise davacı-karşı davalı işçinin davalı-karşı davacıdan birçok kez avans aldığını, bu paraları uyarılara rağmen ödemediğini iddia ederek toplam 21.000 TL alacağın davacı-karşı davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; asıl davanın kısmen kabulüne, karşı davanın ise reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı-karşı davacı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı-karşı davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta; davacı-karşı davalının istirahat raporlu olduğu 26/12/2012-03/07/2013 tarihleri arasındaki dönemde (yaklaşık 7 ay) davalı-karşı davacı tarafından toplam 21.000 TL ödeme yapılmış olup, davacının aylık ücretinin net 3.000,00 TL oluşu karşısında, davacıya raporlu olduğu dönem için ücret ödenmeye devam edildiği anlaşılmaktadır. 4857 sayılı İş Kanunu’nun 48/2. maddesindeki hüküm uyarınca, davacının istirahatli olduğu dönem için Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından davacıya ödenen iş göremezlik ödeneği miktarı sorulup belirlendikten sonra, bu miktarın davalı-karşı davacı işverenin açtığı davada hüküm altına alınması gerekirken, eksik inceleme ile karşı davanın tamamen reddi hatalıdır.
3-Hüküm altına alınan alacakların net mi yoksa brüt mü olduğunun hükümde belirtilmemesinin HMK’nun 297/2. maddesine aykırı olduğunun ve infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi de isabetsizdir.
F)SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 28.11.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.