9. Hukuk Dairesi 2016/9422 E. , 2019/21170 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2016/9422 E. , 2019/21170 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; davacının 16.01.2006-18.03.2013 tarihleri arasında güvenlik amir yardımcısı olarak aylık net 1.050,00 TL ücretle çalıştığını, 155 TL aylık yol ve 10,75 TL günlük yemek ücretinin ödendiğini, davacının banka çalışanı bir bayanla gönül ilişkisi olması sebebi gösterilerek baskıyla istifa ettirildiğini, tazminatlarının ve bir kısım alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatları ile ulusal bayram, genel tatil, hafta tatili ve fazla mesai alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; talep edilen alacakların zamanaşımına uğradığını, davacının müvekkili şirkette 16.01.2006-18.03.2013 tarihleri arasında güvenlik görevlisi olarak çalıştığını, iş akdinin davacının kendisi tarafından istifa dilekçesi verilmek suretiyle sona erdirildiğini, davacının işverenini ibra ettiğini, davacıya baskı ve zorlamada bulunulmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile kıdem ve ihbar tazminatları ile ulusal bayram, genel tatil, hafta tatili ve fazla mesai alacaklarının davalıdan tahsiline hükmedilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında, iş ilişkisinin işçinin istifası ile sona erip ermediği konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı baskı ve zorlamayla istifa dilekçesi vermek zorunda kaldığını iddia etmiş, davalı işveren davacıya baskı ve zorlamada bulunulmadığını savunmuştur.
Davacının iş akdi davalı işverene 18/03/2013 tarihinde verdiği istifa dilekçesi ile sona ermiş olup Mahkemece '...Somut olayda davacının 7 yılı aşkın süredir kesintisiz aynı iş yerinde çalıştığı, iş yerinde çalışan bir başka bayanla ilgili iftira atıldığı, amirlerince istifaya ilişkin dilekçeye imza atmasının istendiği, haklarının ödeneceği ve referans olunacağı beyan edildiği, ayrıca eşine söyleriz şeklinde söylemde bulunulduğu tanıklarca beyan edildiğinden, davacının her ne kadar istifa dilekçesi mevcut ise de gerçek iradesinin istifa olmayıp haklarının ödeneceği ve iftira olmasına rağmen eşi tarafından bilinmesini istememesi sebebiyle baskı altında irade fesadına uğratılarak söz konusu belgenin düzenlendiği, esasında feshin işverence gerçekleştirildiği ve fakat davacı feshi gibi işlem gerçekleştirildiği...' gerekçesiyle davacının tazminat talepleri kabul edilmiş ise de, varılan sonuç dosya kapsamı ile uyuşmamaktadır.
Davacı tanıkları güvenlik amiri tarafından davacıya istifa dilekçesi sunarsa tazminatlarının ödeneceği, sunmazsa başkası ile ilişkisi olduğunu eşine söyleyecekleri tehdidi ile istifa dilekçesi yazdırıldığını açıklamışlardır. Davalı işverenin banka olduğu gözönüne alındığında banka güvenlik amirinin davacıyı işten çıkarma yetkisi olmadığı gibi tazminatlarının ödenmesine yönelik taahhütte bulunmaya yetkisi olmadığı da açıktır. Buna göre bu belgenin iradesi sakatlanmak suretiyle davacıdan alındığının somut delillerle kanıtlanamadığı anlaşıldığından kıdem tazminatı ile ihbar tazminatı talebinin reddi yerine yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde kabulü hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 28/11/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.