9. Hukuk Dairesi 2017/12791 E. , 2019/20981 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2017/12791 E. , 2019/20981 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davacının 15/08/2007 ile 26/11/2010 tarihleri arasında başhekim asistanı olarak çalıştığını, 2010 yılı için aylık net ücretinin 972,00 TL olduğunu, davacının haftanın 6 günü 08.00 ile 18.30 saatleri arasında çalıştığını, çalışmasını milli bayramların tümünde, dini bayramların ise yarısında ifa ettiğini, 2007 ve 2008 yıllarına ait toplam 28 günlük ücretli izin hakkının kullandırılmadığını ileri sürerek; kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti ve genel tatil ücreti alacaklarını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; taleplerin zamanaşımına uğradığını, kıdem tazminatına hak kazanamadığını, davacının ücretinin maktu ücret olduğunu, yasal ve sözleşmesel sınırları aşan süreler için hak kazandığı tüm fazla çalışma ücretlerinin ödendiğini, hak kazanmış olduğu tüm yıllık izinlerini kullandığını, davacının genel tatillerde yapmış olduğu çalışmalara denk gelen ücretlerinin 'genel tatil' ücreti olarak bordrolarda ayrıca gösterilip ödendiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece özetle; SGK kayıtları, toplanan delillerin değerlendirilmesinde; tüm dosya kapsamı, tarafların yazılı ve sözlü beyanları, davacı tanığı beyanı, 06/08/2014 tarihli bilirkişi raporu, 17/02/2015 tarihli ek bilirkişi raporu, 16/10/2015 tarihli ek bilirkişi raporu bir bütün halinde değerlendirildiğinde; davacının 18/08/2007-26/11/2010 tarihleri arasında, 1.336,50 TL ücret karşılığı, yemek sosyal hakkından faydalanarak davalı işyerinde çalıştığının anlaşıldığı, 1475 sayılı Yasanın halen yürürlükte bulunan 14. maddesinde, 1475 sayılı Yasanın 16. maddesi (4857 sayılı Yasanın 24. maddesi) uyarınca iş akdinin işçi tarafından feshi halinde kıdem tazminatına hak kazanılacağı, 4857 sayılı Yasa'nın 24/2/e maddesinde de, işveren tarafından işçinin ücretinin kanun hükümleri veya sözleşme şartlarına uygun olarak hesap edilmemesi veya ödenmemesi, iş akdinin işçi tarafından haklı nedenle derhal fesih hali olarak düzenlendiği, davacı da iş akdini Bursa 3. Noterliğinin 26/11/2010 tarih 23264 numaralı noter evrakı ile 4857 sayılı İş Yasa'sının 24/e maddesi uyarınca haklı olarak feshedildiğinin bildirildiği, davacının kıdem tazminatı hakkının doğduğu, davacı, haftanın 6 günü 08.00-18.30 saatleri arası çalıştığının belirtildiği, ibraz olunan bordrolar incelendiğinde, 2010 Kasım ayında fazla mesai ücreti tahakkuklarının bulunduğunun görülduğu, davacının haftanın 5 günü ortalama 08.00-18.30 saatleri arasında çalıştığı kanaatine varıldığı, davacının haftalık 9,5 saat fazla mesai yaptığının anlaşıldığı, yıllık izinlerin kullandırıldığının imzalı izin defteri veya muadili bir belge ile ispat külfeti davalı işveren üzerinde olduğu, celp edilen banka hesap hareketleri incelendiğinde, 2010 Aralık ayında tahakkuk edin 133,65 TL brüt yıllık izin ücreti ile 252,71 TL brüt fazla mesai ücreti toplamının net tutarı olan 361,22 TL'nin 05/01/2011 tarihinde davacı hesabına yatırıldığının anlaşıldığı, bakiye yıllık izin ücretinin davacıya ödendiği anlaşıldığından, davacının yıllık izin ücreti talebinin reddine,ibraz olunan bordrolarda 2009 Mayıs-Kasım ile 2010 Mayıs - Ekim aylarında zamlı genel tatil ücreti tahakkukların bulunduğunun anlaşıldığı, dosyaya sunulan PDKS kayıtları, davacı imzasını içeren bir belge olmadığı gibi denetime de elverişli olmadığı, anılan PDKS kayıtlarında genel tatil çalışmaları yer almadığı ve bordrolar ile de uyumlu olmadığının anlaşıldığı, buna göre davacı talebi ile bağlı kalınarak davacının dini bayramların yarısı dışındaki tüm genel tatil günlerinde çalıştığı anlaşılmakla, davacının davasının kısmen kabulü ile, fazla mesai ücreti alacağında %20, ulusal bayram genel tatil ücreti alacağında %5 hakkaniyet indirimi uygulanarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı ve davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Somut uyuşmazlıkta dosya içerisinde bulunan kayıtlarına göre davalı işyerine giriş-çıkışın kart okuma sistemi ie olduğu anlaşılmaktadır. Davalı işveren fazla mesai iddiasında bulunan davacının bu iddiasının doğru olmadığını savunarak davacıya ait giriş-çıkış kayıtlarını gösterir bilgisayar çıktılarını sunmuştur. Her ne kadar bilirkişi raporunda söz konusu çıktılarda davacı imzası olmadığı için, bu kayıtlara itibar edilemeyeceğini ileri sürmüş ise de, elektronik ortamda tutulan kayıtlar için davacı imzası almanın fiziken mümkün olmaması karşısında bu tespit yerinde değildir.
Davacı elektronik ortamda tutulan giriş-çıkış kayıtlarına itibar edilmemesi bakımından geçerli bir neden ortaya koyamamıştır. Açıklanan nedenle mahkemece davacının işyerine giriş-çıkış saatlerini gösterir kayıtlar ve ücret bodroları değerlendirmeye tabi tutularak davacının fazla mesaisinin mevcut olup olmadığının tespit edilmesi gerekmektedir.
Fazla mesainin eksik inceleme ile yazılı şekilde kabulü hatalıdır.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 26/11/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.