9. Hukuk Dairesi 2016/9484 E. , 2019/20736 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2016/9484 E. , 2019/20736 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının 19.08.2004 tarihinden fesih tarihi olan 01.07.2009 tarihine kadar davalı işyerinde kurye olarak çalıştığını, davacının iş akdinin haksız ve kötü niyetli olarak davalı tarafından feshedildiğini, haksız fesih nedeniyle davalı aleyhine işe iade davası açıldığını ve davanın halen derdest olduğunu, davacının en son aylık net 750,00 TL maaşla kurye olarak çalıştığını, hafta içi 08.00-21.00/22.00 saatleri arasında, cumartesi günleri 08.00-19.00 saatleri arasında çalıştığını, bu fazla çalışmadan dolayı hak ettiği fazla mesai ücret alacağının ödenmediğini, iş akdi davalı tarafından haksız ve bildirimsiz feshedilen davacının ihbar ve kıdem tazminatı, fazla mesai ve yıllık izin alacakları ile resmi tatil alacaklarının ödenmediğini iddia ederek, kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının 19.08.2004 tarihli iş akdi ile davalı şirketin Marmara Bölge Müdürlüğüne bağlı ... İrtibat Bürosunda kurye olarak çalıştığını, davacının iş akdinin yöneticisinden izinsiz ve habersiz olarak yöneticisinin masa ve çekmecesinden puantajlarını aldığının (çaldığının) tespit edilmesi nedeni ile 01.07.2009 tarihinde haklı nedenle feshedildiğini, davacının iş akdi haklı nedenle feshedildiğinden kıdem ve ihbar tazminatı talebinin haksız ve mesnetsiz olduğunu, davacıya çalıştığı dönem için ödenmemiş herhangi bir ücretin bulunmadığını, SGK’ya bildirilen ücretin davacının gerçek ücreti olduğunu, davacıya bu ücret dışında herhangi bir ödeme yapılmadığını, davacının çalıştığı dönemde fazla mesainin olmadığını, ücret pusulalarında fazla mesai tahakkukunun yer almadığını, davalı işyerindeki çalışma saatlerinin 08.30-18.00 olduğunu, gün içinde 1,5 saat dinlenme ve yemek molası bulunduğunu, cumartesi günleri yarım gün çalışıldığını, davalı işyerinde 29 Ekim, 1 Mayıs, 1 Ocak resmi tatil günleri ile arife günlerinde yarım gün ve dini bayramların tamamında çalışma yapılmadığını, çalışılan ulusal bayram ve genel tatil günlerine ilişkin ya denkleştirme yapıldığını ya da ücretlerin ödendiğini, davacının İstanbul Aktarma Merkezinde çalıştığı dönemde ulusal bayram ve genel tatil alacağı bulunmadığını, yıllık izinlerinden yararlandığını ve yıllık izin ücreti alacağı bulunmadığını savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı yasal süresi içinde davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Davacının 02.08.2019 havale tarihli düzeltilerek onama talepli dilekçesi karar tebliğinden yıllar sonra verildiğinden bu talebin süre aşımı nedeni ile reddine,
2-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
3-Fazla çalışma ücretinin hesabı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı vekili dava dilekçesinde, davacının hafta içi 08.00-21.00/22.00 saatleri arasında çalıştığını, cumartesi günleri ise 08.00-19.00 saatleri arasında çalıştığını, bu fazla çalışmadan dolayı hak ettiği fazla mesai ücret alacağının ödenmediğini iddia ederek fazla mesai ücreti talebinde bulunmuştur.
Bilirkişi tarafından davacının haftanın 6 günü 08.30-20.30 saatleri arası çalıştığı ve 1,5 saat ara dinlenmesinin düşülmesiyle haftalık 18 saat fazla mesai yaptığı belirlemesi yapılıp buna göre fazla mesai talebi hüküm altına alınmıştır.
Davacının talebi cumartesi günleri 08.00-19.00 saatleri arasında çalıştığı şeklinde olduğu halde, HMK’nın 25. maddesine aykırı şekilde maddi vakıa ile bağlılık ilkesine aykırı şekilde cumartesi günleri de akşam 20.30’a kadar çalıştığı kabulüyle fazla mesai hesabı yapılması hatalıdır.
4-Hükmedilen miktarların net mi yoksa brüt mü olduğunun hükümde belirtilmemesinin infazda tereddüte yol açacağının düşünülmemesi de isabetsiz olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 25/11/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.