9. Hukuk Dairesi 2016/9486 E. , 2019/20723 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2016/9486 E. , 2019/20723 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının 23.02.2004-31.07.2013 tarihleri arasında davalı şirkete ait işyerinde ve davalı şirkete ait işlerde kesintisiz olarak çalıştığnı, çalışma süresi boyunca muvazaalı olarak muhtelif alt yüklenici şirketlerce sigorta girişlerinin yapıldığını, davalının davacıyı asıl işveren sıfatı ile istihdam ettiğini, iş akdine haklı bir sebebe dayanılmaksızın son verildiğini iddia ederek, kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık izin ücreti ve fazla mesai ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, öncelikle zamanaşımı ve husumet itirazları bulunduğunu, dava dilekçesinin usul hukuku açısından kabul edilemez nitelikte olduğunu, yüklenici firmalar ile davalı kurum arasında alt işveren-asıl işveren ilişkisi olmadığını, davacının kurum çalışanı olmayıp aralarında herhangi bir iş akdi bulunmadığını, davacının SGK primleri, ücreti ve tüm alacaklarının dava dışı ihale alan firma tarafından ödendiğini, iddia edildiği gibi muvazaalı bir devir söz konusu olmadığını, kurumun asıl işinin elektrik dağıtımı ve işletmesi olduğunu, yüklenici firmanın temizlik işleriyle uğraştığınu, aralarında hiçbir benzerlik bulunmadığını, kabul anlamına gelmemekle birlikte davacının faiz ile ilgili taleplerinin haksız olduğunu, ihbar ve yıllık izin alacakları için en yüksek banka mevduat faizi talebinin reddi gerektiğini, davacının ücreti belli olduğundan ücret araştırması talebini de kabul etmediklerini savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı yasal süresi içinde davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Fazla çalışma ücretinin hesabı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı vekili dava dilekçesinde, müvekkilinin davalı işyerinde haftanın 6 günü 07:00-17.00 saatleri arasında 1 saat ara dinlenme ile çalıştığını, haftada 2-3 kez akşam mesaiden sonra en az 1-2 saat fazla mesai yaptığını iddia ederek fazla mesai ücreti talebinde bulunmuştur.
Bilirkişi tarafından davacının haftanın 6 günü 07.00-18.00 saatleri arası çalıştığı ve 1 saat ara dinlenmesinin düşülmesiyle haftalık 15 saat fazla mesai yaptığı belirlemesi yapılıp buna göre fazla mesai talebi hüküm altına alınmıştır.
Davacının talebi haftanın 6 günü 07:00-17.00 saatleri arasında çalıştığı, haftada sadece 2-3 kez akşam mesaiden sonra en az 1-2 saat fazla mesai yaptığı şeklinde olduğu halde, HMK’nın 26. maddesine aykırı şekilde talep aşılarak haftanın 6 günü akşam 18.00’e kadar çalıştığının kabulüyle yapılan fazla mesai hesabı hatalıdır. Hesaplama talep aşılmadan yapılmalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 25/11/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.