9. Hukuk Dairesi 2019/7314 E. , 2019/19930 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2019/7314 E. , 2019/19930 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ : BURSA 9. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 05/07/2019
NUMARASI : 2017/363-2019/413

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin 2006 Eylül ayında davalı Bakanlık’a bağlı Gemlik Askeri Veteriner Okulu’nda ihaleyi alan taşeron firmada servis elemanı olarak asgari ücret karşılığı çalıştığını, Haziran 2009 ayında fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti ve hafta tatili ücretlerinin ödenmemesi sebebiyle iş akdini haklı olarak feshettiğini iddia ederek, kıdem tazminatı, yıllık izin, fazla mesai, genel tatil ve hafta tatili alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; husumet ve zamanaşımı itirazında bulunduklarını, hazır yemek işinin asıl işleri olmadığını, bu işin yürütülmesine yönelik işçi çalıştırılmadığını, hazır yemek hizmetinin piyasadan ihale ile alındığını, bu durumda asıl işveren olarak değerlendirilemeyeceklerini, ihaleyi alan yüklenicinin asıl işveren olduğunu, işçi alımını yüklenicinin yaptığını, talimatları yüklenicinin verdiğini, işçilerin ücretini ödediğini, bordrolarını düzenlediğini, SGK primlerini yatırdığını ve işten çıkarttığını, bu sebeple asıl işveren olarak yüklenicinin sorumlu tutulması gerektiğini, idarenin elinde bulunmayan kayıtların yüklenici firmalardan celbedilmesi gerektiğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Bozma İlamı ve Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Yerel Mahkemenin ilk kararı, Dairemizin 15/06/2017 tarih ve 2017/5425 Esas, 2017/10529 Karar sayılı ilamıyla “Taraflar arasında, davanın ihbarı noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
6100 sayılı HMK'nın 61. maddesinde, “Taraflardan biri davayı kaybettiği takdirde, üçüncü kişiye veya üçüncü kişinin kendisine rücu edeceğini düşünüyorsa, tahkikat sonuçlanıncaya kadar davayı üçüncü kişiye ihbar edebilir.” hükmü getirilmiştir.
İş davalarında özellikle işçinin aynı asıl işverene ait işyerinde aralıksız şekilde birden çok alt işveren nezdinde çalışması durumunda, davalı asıl veya alt işverenlerin dava sonunda ödemek durumunda kalacakları dava konusu alacakları diğer alt işverenlere rücu etme hakkı bulunduğundan ve özellikle uzun bir çalışma dönemine ilişkin davalarda birden çok alt işveren nezdinde çalışmalar mevcut olduğundan, bu çalışmalara ilişkin ödeme yapılmış olması ve bu ödemelere ilişkin evrakların bu alt işverenlerde bulunması ihtimaline karşı davanın ihbarı ayrıca önem kazanmaktadır.
Somut uyuşmazlıkta, davacı işçi davalı asıl işveren bünyesinde değişen alt işverenler nezdinde yemek servis görevlisi olarak çalışmış olup, dava sadece asıl işverene karşı açılmıştır.
Davalı asıl işveren vekili 13.03.2014 tarihli dilekçesinde idarenin elinde bulunmayan tüm bilgi ve belgelerin dava dışı şirketlerde bulunduğunu belirterek davanın, davacı işçinin çalıştığı alt işverenlere ihbarını istemiş, anılan yazı ekinde ilgili alt işverenlerin unvanlarını bildirmiştir. Özellikle davacıya bir ödeme yapılıp yapılmadığının tespiti bakımından alt işverenlere davanın ihbarı önem arz etmektedir.
Davalının açık talebine rağmen bu talep hakkında bir işlem yapılmayarak hukuki dinlenilme hakkının kısıtlanması hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.” gerekçesiyle sair temyiz itirazları incelenmeksizin bozulmuştur.
Yerel mahkemece, bozmaya uyularak yapılan yargılama neticesinde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Mahkemece davalı T.C. Milli Eğitim Bakanlığı’nın 492 Sayılı Harçlar Kanunu’nun 13/j maddesi uyarınca harçtan muaf olduğu gözetilmeden davalı Bakanlığa harç masraflarının yükletilmesi hatalı olup bozma sebebi ise de; bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükmün HMK.nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK.nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
F) Sonuç:
Hüküm fıkrasının 8 numaralı bendinin çıkartılarak yerine;
“8-Davalı Bakanlık 492 Sayılı Harçlar Kanunu’nun 13/j maddesi uyarınca harçtan muaf olduğundan, Bakanlık aleyhine harca hükmedilmesine yer olmadığına,
Davacının yatırdığı başvuru harcı, peşin harç ve ıslah harcının karar kesinleştiğinde ve isteği halinde davacıya iadesine,” bendinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14/11/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.