9. Hukuk Dairesi 2019/7292 E. , 2019/19832 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2019/7292 E. , 2019/19832 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili , müvekkilinin davalıya ait restorantta garson olarak 01/09/1986 yılından beri kesintisiz olarak çalıştığını, 15/09/2008 tarihinde emekliye ayrıldığını, kendisine tazminatının verilmediğini, müvekkilinin emekli olduktan sonrada aralıksız olarak çalışmasına devam ettiğini, bu çalışmasının 19/07/2012 tarihine kadar devam ettiğini, davalının işyerini devrettiğini, 19/07/2012 yılında müvekkilinin işten çıkarıldığını, işten çıkarırken ihbar tazminatının da verilmediğini, bütün milli bayramlarda çalıştığını, izin ücretlerinin verilmediğini iddia ederek ihbar tazminatı alacağı , kıdem tazminatı alacağı , fazla mesai alacağı, izin ücreti, resmi tatil çalışma ücretlerinin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı asil , dava dilekçesinin adresine gönderildiğini, tebligat kanununa aykırı olarak kapıya haber kağıdı yapıştırılmadığı gibi komşularada haber verilmediğini, 2012 yılının Eylül ayında lokantasını sağlık sorunları nedeniyle devrettiğini,mesleğinin aşçılık olduğunu, davacınında garsonluk yaptığını, işyerinde fazla mesai yapılmadığını, işyerinin küçük esnafın öğlen yemeğini yiyeceği bir yer olması nedeniyle akşam geç saatlere kadar açık kalmasının mümkün olmadığını, davacıya 09/08/2006 yılında 10847 TL ödeme yaptığını, davacıya borcu olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Bozma kararına uyularak yapılan yargılama sırasında bozma sonrası alınan rapor üzerine davacı vekili 22.01.2019 harç tarihli dilekçesini dosyaya sunarak davasını ıslah etmiş ve Mahkemece ıslaha değer verilmiştir.
Bozmadan sonra ıslah yapılıp, yapılamayacağı hususunda Yargıtay Hukuk Daireleri arasındaki içtihat uyuşmazlığının giderilmesi amacı ile içtihatların birleştirilmesi gündeme gelmiş, konu Yargıtay İçtihatları Birleştirme Genel Kurulunda değerlendirilmiş ve Yargıtay İçtihatları Birleştirme Genel Kurulu' nun 06.05.2016 tarih ve 2015/1 E. 2016/1 K. sayılı kararı ile “ Her ne sebeple verilirse verilsin bozmadan sonra ıslah yapılamayacağına dair 04.02.1948 tarih ve 1944/10 E. 1948/3 K. sayılı YİBK.nın değiştirilmesine gerek olmadığına” karar verilmiştir.
Yargıtay Kanunu'nun 45/5. maddesi “ İçtihadı birleştirme kararlarının benzer hukuki konularda Yargıtay Genel Kurullarını, Dairelerine ve Adliye Mahkemelerini bağlayacağı “ hükmünü içermektedir.
Yargıtay Kanunu'nun 45/5. maddesi karşısında Dairemizce “ Yargıtay İçtihatları Birleştirme Genel Kurulu'nun bozmadan sonra ıslah yapılamayacağına ilişkin 06.05.2016 tarih ve 2015/1 E. 2016/1 K. sayılı kararına uygun karar verilmesi gerekmiştir.
Somut uyuşmazlıkta, Mahkemece davacı vekilinin bozmadan sonra yaptığı ıslaha değer verilmesi HMK.nun 177/1. maddesinin “Islah tahkikatın sona ermesine kadar yapılabilir” hükmü ile “Her ne sebeple verilirse verilsin bozmadan sonra ıslah yapılamayacağına dair 04.02.1948 tarih ve 1944/10 E. 1948/3 K. sayılı YİBK. nın değiştirilmesine gerek olmadığına ilişkin 06.05.2016 tarih ve 2015/1 E. 2016/1 K. sayılı YİBK” karşısında isabetsiz olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda açıklanan sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine,13/11/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.