9. Hukuk Dairesi 2019/7171 E. , 2019/19339 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2019/7171 E. , 2019/19339 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili özetle; davacının davalı işyerinde 15.02.2005 tarihinde çalışmaya başladığını, davacının iş akdinin davalı tarafından 01.05.2011 tarihinde haksız olarak feshedildiğini, davacının fesih tarihinde aylık ücretinin 1,000,00 TL olduğunu, davalıya ait işyerinde 15.02.2005 - 01.05.2011 tarihleri arasında geçen çalışmasının askerlik yaptığı süre hariç sürekli ve kesintisiz olduğunu, davacının davalıya ait içkili balık lokantası olan işyerinde 10:00-02:00/03:00 saatleri arasında çalıştığını, çalışmasının milli ve dini bayramlarda da aynı şekilde sürdüğünü, işyerinde çalışanlara 2 öğün yemek verildiğini ve prim yerine geçmek üzere bahşiş almalarına izin verildiğini, davacının yıllık izinlerini kullanmadığını ve kullanmadığı izinlere ait ücretler ile fazla çalışma, milli-dini bayram günleri çalışma ücretlerinin ödenmediğini iddia ederek; kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti, genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti ve asgari geçim indirimi alacaklarının faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili özetle; 16.12.2009 tarihinde vergi açılışı yapıldıktan sonra işyerinin faaliyete başladığını, İstanbul Lokantacılar Esnaf Odası üye kaydının başlangıç tarihinin 29.12.2009 olduğunu, bu nedenle davacının 2005 yılından itibaren 6 yıl süre ile işyerinde çalıştığı iddiasının gerçeği yansıtmadığını ve davacının işyerinde çalışmasının bulunmadığını, bu nedenle davacının hiçbir alacağının olmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın taraflarca temyizi üzerine verilen karar, Dairemizce özetle ve sonuç olarak;
“Gerekçe ile hüküm fıkrası arasında çelişki olması 10.04.1992 gün ve 1991/7 Esas, 1992/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararına aykırı olup, salt bu aykırılık bozma sebebidir. Karar tarihinde yürürlükte olan 6100 sayılı HMK. 298/2. maddesinde tefhim edilen hüküm özeti (kısa karar) ile gerekçeli kararın çelişkili olamayacağı yukarıda belirtilen YİBK’na uygun bir biçimde yeniden düzenlenmiştir.
6100 sayılı HMK’nun 298/2. maddesine göre “Gerekçeli karar, tefhim edilen hüküm sonucuna aykırı olamaz.”
Somut uyuşmazlıkta; karar gerekçesinde “İhbar tazminatı alacak talebi 2 hafta önel müddeti üzerinden kabul edilerek hüküm altına alınması gerekirken sehven reddedilen kısma yazılmıştır.” şeklinde açıklandığı üzere, gerekçede ihbar tazminatının kabulünün gerektiğinin yazılmasına rağmen, hüküm kısmında ihbar tazminatı talebi reddedilerek, gerekçe ile hüküm arasında çelişkiye sebebiyet verilmesi hatalı olup, hüküm özeti ile gerekçeli karar arasındaki bu çelişki yukarıda belirtilen YİBK ve HMK’nun 298/2. maddesine aykırı olduğundan, kararın bozulması gerekmiştir.”gerekçesiyle bozulmuştur.
Mahkemece bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davacı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta; davacı tarafından açılan dava, belirsiz alacak davası türlerinden kısmi eda, külli tespit davası niteliğinde olduğundan dava ile istenen miktarlara dava tarihinden, arttırılan miktarlara artırım tarihinden itibaren faiz yürütülmesi yerinde ise de, dava ve artırım tarihlerinin hükümde açıkça belirtilmemesinin infazda tereddüt yaratacağının düşünülmemesi hatalı olup bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı HMK.nın geçici 3/2. maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK.nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
F)SONUÇ:
“Karar başlığındaki dava tarihinin 28/11/2011 olarak düzeltilmesine,
Temyiz olunan kararın ihbar tazminatı, genel tatil ücreti ve asgari geçim indirimi alacaklarına dair paragraflarının çıkartılarak yerlerine;
“388,81 TL net ihbar tazminatı alacağının 250,00 TL'sinin dava tarihi olan 28/11/2011 tarihinden, bakiye 138,81 TL'sinin talep artırım tarihi olan 20/08/2014 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile”
“17,37 TL net ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağının dava tarihi olan 28/11/2011 tarihinden itibaren işleyecek bankalarca TL cinsinden 1 yıllık mevduata uygulanan en yüksek faizi ile,”
“218,72 TL net asgari geçim indirimi alacağının dava tarihi olan 28/11/2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile,” paragraflarının yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu'nun 28/09/2018 tarih ve 2018/2 E. 2018/8 K. Sayılı İBK. uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, 07/11/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.