9. Hukuk Dairesi 2016/33326 E. , 2019/19244 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2016/33326 E. , 2019/19244 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının Mart 2005 -09.06.2014 tarihleri arasında davalı şirkete ait işyerinde bilgi yönetimi birimi müdür yardımcısı olarak çalıştığını, işyeri yöneticilerinin tehdit ve baskıları sonucu istifa etmek zorunda kaldığı ileri sürerek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücret alacağı, yıllık izin ücret alacağı ve asgari geçim indirimi alacaklarını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının istifa ederek işten ayrıldığını, fazla çalışma yapmadığını, asgari geçim indirimlerinin ödendiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının istifa ettiği gün yaş hariç emeklilik koşullarını taşıdığı, davacının bu yöndeki iradesini dilekçesinde açıklamamasının hak kazanmayı ortadan kaldırmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının iş akdinin sona erme şekli uyuşmazlık konusudur.
Davacı taraf, kendisinden baskı ile istifa dilekçesi alındığını, davalı ise davacının kendi isteği ile istifa ederek işten ayrıldığını savunmuştur. Mahkemece yapılan yargılama sonunda ise davacının istifa ettiği gün yaş hariç emeklilik koşullarını taşıdığı, bu yönde iradesin açıklamamasının hak kazanmayı ortadan kaldırmadığı gerekçesiyle davacının kıdem tazminatının kabulüne karar verilmiştir. Oysaki, davalı şirkette bilgi yönetim birimi müdür yardımcısı olarak çalışmakta olan davacının 09.06.2014 tarihinde davalı işverene verdiği “01.01.2006 tarihinde başlamış olduğum bölüm başkan yardımcısı/bilgi yönetimi görevimden kendi isteğimle 09.06.2014 tarihinde ayrılmak istiyorum.gereğinin yapılmasını arz ederim.” içerikli istifa dilekçesi ile iş akdini kendisinin sonlandırdığı açıktır.
Davacı davalı işverene kendi el yazısı ile yazdığı ve neden içermeyen 09.06.2014 tarihli istifa dilekçesi ile iş akdini kendisi sonlandırmış olup fesihten yaklaşık 1 ay sonra dava dilekçesinde fesih tarihinde emeklilik şartlarını taşıdığını belirtmesi haklı neden gösterilmeden yapılan feshe haklılık kazandırmaya yönelik çaba niteliğinde olup sonuca etkili değildir. Ayrıca davacı istifaya yönelik, baskı ile alındığı iddiasını da kanıtlayamamıştır.
Bu durumda davacının haklı neden içermeyen istifasına geçerlilik tanınarak kıdem tazminatı talebinin reddine karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirmeyle kabulü hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 06.11.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.