9. Hukuk Dairesi 2017/15066 E. , 2019/18106 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2017/15066 E. , 2019/18106 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalıya ait işyerinde 03.03.2012-07.10.2014 tarihleri arasında 1 garson olarak net 1.354,02 TL. ücret ile çalıştığını, iş akdinin haksız yere feshedildiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ve fazla mesai ücreti, alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacıya izin verilmediği halde 04.10.2014, 05.10.2014 tarihlerinde işe gelmediğini, 06.10.2014 tarihinde izinli olduğunu 07.10.2014 tarihinde işe geldiği devamsızlık nedenini sorulduğu ancak vevap vermeden gittiği, ihtar gönderilmesine rağmen cevap vermediği, davacının iş akdinin 10.10.2014 tarihinde devamsızlık nedeni ile sonlandırıldığını, savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesinin feshinin haklı nedenle gerçekleştiği bu nedenle kıdem ve ihbar tazminatının reddine, fazla mesai talebinin kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davaya konu işçilik alacaklarına işletilecek faizin başlangıç tarihleri konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
İşverenin dava tarihinden önce temerrüde düşürülmesi durumunda, talep edilmek kaydı ile temerrüt tarihinden itibaren faiz yürütülmelidir. Bunun dışında dava veya ıslah tarihlerinden itibaren talep edilen miktarlarla sınırlı olarak faize karar verilmelidir. Ayrıca, kıdem tazminatının gününde ödenmemesi durumunda faiz başlangıcı fesih tarihi olmalıdır.
Somut uyuşmazlıkta, davacının gönderdiği Manavgat 8. Noterliğinin 6753 sayılı 09.10.2014 tarihli ihtarnamenin davalı işveren tarafından 17.10.2014 tarihinde tebellüğ edildiği ve işverenin 1 gün sonrası olan 18.10.2014 tarihinde temerrüde düşürüldüğü anlaşılmıştır.
Mahkemenin kararında fazla mesai alacağı için temerrüt tarihi açıkça belirtilmeden 'Manavgat 8. Noterliğinin 09.10.2014 tarih 6753 sayılı ihtarnamenin tebliğ tarihinden 1 gün sonradan itibaren' denilerek faize hükmedilmesi infazda tereddüde yol açacağından hatalı olup, bozma sebebi ise de, anılan yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı HMK.nın geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK.nun 438/7 maddesi uyarınca aşağıdaki şekilde düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın hüküm fıkrasının 1. bendinin fazla mesai alacağına ilişkin paragrafının tamamen çıkartılarak, yerine;
'1-1.581,60 TL. net fazla mesai alacağının temerrüt tarihi olan 18.10.2014 tarihinden itibaren işleyecek mevduata uygulanan en yüksek banka faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine,” bendinin yazılmasına hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunun 28/09/2018 tarih ve 2018/2 E, 2018/8 K, sayılı İBK, uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, 14.10.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.