9. Hukuk Dairesi 2016/7635 E. , 2019/18033 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2016/7635 E. , 2019/18033 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK (İŞ) MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı şirkette 05/11/2013 tarihinden itibaren 1.925,00 TL net maaş ile hafriyat kamyon şoförü olarak çalışmaktayken 28/11/2014 tarihinde işten haksız ve hukuka aykırı olarak çıkartıldığını iddia ederek, kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram genel tatil ücreti ve ücret alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının haftalık çalışma süresinin genelde 45 saati aşmadığını, fazla mesai yapıldığı durumlarda da fazla mesai ücretlerinin hepsinin ödendiğini, ücret bordrolarında davacının fazla mesai ücretlerinin ödendiğinin belirtildiğini, davacının iddia ettiği gibi 1.925 TL net ücret ile çalışmadığını, davacının aldığı ücretin dosyaya ibraz edilen ücret bordrolarında görüleceği üzere 1.200 TL olduğunu, 05/11/2013 tarihinde değil 20/11/2013 tarihinde müvekkili şirkette işe başladığını, işe başladığı ilk 2 ayın deneme süresi olarak belirlendiğini, deneme süresi çıkarıldıktan sonra davacının gerçek işe başladığı tarihin 20/01/2014 olup, çalışma süresi 1 yılı doldurmadığından dolayı kıdem tazminatına ve yıllık izin ücretine hak kazanamadığını, milli ve dini bayramlarda işyerinde çalışılmadığını, davacının hiçbir bildirimde bulunmadan işten kendi isteği ile ayrıldığını, kesinlikle işten çıkartılmadığını, 2014 yılı Aralık ayının 1-2-3. günleri davacının mazeretsiz olarak işe gelmediğine ilişkin tutanaklar tutulduğunu, davacının mazeretsiz olarak 3 iş günü işe gelmemesi üzerine davacıya ... 1. Noterliğince 04/12/2014 tarih ve 08710 yevmiye numaralı ihtarname çekilerek işe davet edildiğini, bu nedenle davacının kıdem ve ihbar tazminatı talep hakkının da olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı yasal süresi içinde davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Fazla çalışma ücretinin hesabı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı dava dilekçesinde, davalı işyerinde 08.00-19.00 saatleri arası günlük 11 saat çalıştığını, hafriyat işlerinin bitirilmesi baskısı ile hafta içinde çoğu zaman 21.00’e kadar çalıştığını, bazen bu saatlerin bile çok daha üstünde çalıştığı zamanlar olduğunu, her cumartesi normal mesai günü gibi çalıştığını iddia ederek fazla mesai ücreti talebinde bulunmuştur. Davalı ise davacının çalışmasının genellikle haftalık 45 saati aşmadığını ancak fazla mesai yapıldığı durumlarda da fazla mesai ücretlerinin ödendiğini savunmuştur.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının haftanın 6 günü 07.00-19.00 saatleri arasında çalıştığı ve günlük 1,5 saat ara dinlenmesi yaparak haftalık 63 saat çalıştığı belirlemesi yapılmış, buna göre davacının haftalık 18 saat fazla mesai yaptığı kabulüyle fazla mesai talebi hüküm altına alınmıştır.
Davacının sabahları 08.00'de çalışmaya başladığı şeklindeki talebi ile bağlı kalınarak fazla çalışma hesabı yapılması gerekirken, HMK’nın 26. maddesine aykırı şekilde talep aşılarak, sabahları 07.00'de çalışmaya başladığı kabulüyle fazla mesai hesabı yapılması isabetsizdir.
Ayrıca dosyaya sunulan 2014 yılı Nisan-Kasım ayları arası imzalı ücret bordrolarında fazla mesai tahakkukları bulunduğu halde, mahkemece sadece 2014 yılı Kasım ayının hesaplamada dışlandığı bilirkişi raporunun birinci seçeneğine itibar edildiği anlaşılmaktadır. Davalı vekili temyiz dilekçesi ekinde 2014 yılı Nisan-Ekim ayları arası maaş ödemelerine ilişkin banka dekontlarını da sunmuştur.
Dairemizin yerleşik içtihatları uyarınca, dosyada mevcut imzalı bordrolarda fazla mesai ücreti tahakkuku bulunan ayların tamamının fazla çalışma hesabında dışlanması gerekirken, sadece 2014 yılı Kasım ayı dışlanarak yapılan hesaba itibarla karar verilmesi hatalıdır.
3-Hüküm altına alınan alacakların net mi yoksa brüt mü olduğunun hükümde belirtilmemesinin HMK’nun 297/2. maddesine aykırı olduğunun ve infazda tereddüte yol açacağının düşünülmemesi de isabetsizdir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 14/10/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.