9. Hukuk Dairesi 2017/12104 E. , 2019/17889 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2017/12104 E. , 2019/17889 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
Gerekçe-hüküm çelişkisi 10.04.1992 gün ve 1991/7 esas, 1992/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararına aykırı olup, salt bu aykırılık bozma sebebidir.
Bu husus 6100 sayılı HMK.nun 298/2. maddesinde de “Gerekçeli karar, tefhim edilen hüküm sonucuna aykırı olamaz.” şeklinde özellikle düzenlenmiştir.
Ayrıca; HMK.nın 445. maddesi ile HMK.nın uygulanmasına ilişkin yönetmeliğe göre elektronik ortamda saklanan UYAP kayıtları asıldır.
İlk Derece Mahkemesi’nin yukarıda esas/karar sayıları yazılı dava dosyasının uyap kayıtlarındaki gerekçeli kararı yazıya dökülerek incelendiğinde;
Fiziki dosyada bulunan gerekçeli kararın bütün unsurları taşıdığı, ancak UYAP kayıtlarında bulunan gerekçeli kararın hüküm fıkrasında duruşmada tefhim edilen hüküm özetinde hüküm altına alınan alacakların brüt 4136 TL. kıdem tazminatı, brüt 1.944 TL. ihbar tazminatı ve 1.076 TL. yıllık ücretli izin alacağı olup, fazla mesai ücreti talebinin reddine karar verilmesine rağmen fiziki dosyadaki gerekçeli kararda brüt 30.808 TL. kıdem tazminatı ile brüt 2.879,10 TL. fazla çalışma ücretine hükmedilmiştir.
UYAP’da kayıtlı elektronik imzalı gerekçeli kararda ise duruşmada tefhim edilen hüküm özetine uygun bir karar oluşturulmuştur.
Bu tespitlere göre;
Fiziki dosyadaki kısa karar ile gerekçeli kararın hüküm fıkrası farklı olduğu gibi UYAP’da kayıtlı elektronik imzalı gerekçeli karar ile fiziki dosyadaki gerekçeli karar farklıdır.
Sonuç olarak, mahkemece kısa karar/gerekçeli karar arasında çelişki oluşturulması ve fiziki dosyadaki gerekçeli karar ile UYAP'taki gerekçeli kararın farklı olması 10.04.1992 gün ve 1991/7 esas, 1992/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararına ve HMK.nın 298/2. maddesine ve HMK.nın 445. maddesi ile HMK.nın uygulanmasına ilişkin yönetmeliğe aykırı ve belgelendirmeyi bozucu nitelikte olduğundan kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:
Temyiz olunan İlk Derece Mahkemesi kararının yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma sebebine göre esasa ilişkin temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, temyiz harcının ilgilisine iadesine, 10.10.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.