9. Hukuk Dairesi 2019/6804 E. , 2019/17262 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2019/6804 E. , 2019/17262 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin davalı şirketin Rusya'da bulunan inşaat şantiyesinde 01/09/2006-30/10/2010 tarihleri arasında ustabaşı elektrikçi olarak çalıştığını, iş akdine davalı tarafça son verildiğini, yasal haklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık izin ücreti, fazla mesai ve tatil alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının müvekkili şirket uhdesinde belirli projeler için belirli zamanlarda işe alındığını, davacının son projesindeki iş akdinin sağlık nedeni ile iş bitiminde Türkiye'ye dönme isteğini beyan ettiği istifa dilekçesi ile son bulduğunu, kıdem-ihbar tazminatı talep hakkı bulunmadığını, saat ücreti ile çalışan davacının ücret ödemelerini ihtirazi kayıtsız aldığını savunarak, davanın ve zamanaşımına uğrayan taleplerin reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece verilen ilk karar davacı vekilinin temyizi üzerine Yargıtay 9. Hukuk Dairesi'nin 22/12/2014 tarihli 2014/5602 E. 2014/39384 K. sayılı ilamı ile özetle;
' Davacı işçi, 1800 dolar net ücret aldığını ve yanında barınma ve üç öğün yemeğin de işverence karşılandığını iddia etmiş, davalı işveren ücretin 3,54 dolar/saat olduğunu savunmuştur.
Davacı tanığı iddiayı doğrulamış, davalı tanık dinletmemiştir. Yapılan emsal ücret araştırmasında emsal ücret 1000-1500 dolar olarak tespit edilmiş, mahkemece savunmaya itibarla hesap yapan bilirkişi raporuna göre hüküm kurulmuş ise de, varılan sonuç dosya kapsamına ve toplanan delillere uygun değildir.
Davacı işçi davalının Rusya şantiyesinde elektrik ustası olarak çalışmıştır. İşçinin kıdemi, meslek unvanı, fiilen yaptığı iş, işyerinin özellikleri ve emsal işçilere ödenen ücretler gibi hususlar dikkate alındığında davacı işçinin ücretinin emsal ücret araştırması ile tespit edilen miktar ortalamasına göre belirlenip, alacakların bu ücrete göre hesap edilmesi gerekirken, eksik belirlenen ücrete göre yapılan hesaba itibarla hüküm kurulması hatalıdır.
...Mahkemece fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil ücretlerinin hesabında bordrodaki tahakkuklar dışlanmış ise de, bordroların bu anlamda gerçeği yansıtmadığı anlaşılmaktadır. Mahkemenin 2011/625 Esas, 2013/1055 Karar sayılı dosyasındaki 26/09/2011 tarihli bilirkişi raporundaki bordrolara yönelik inceleme ve değerlendirme yerindedir. Bu rapor da dikkate alınarak gerekirse ek rapor alınarak sonuca gidilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması hatalıdır.
...Hükmedilen miktarların net mi yoksa brüt mü olduğunun hükümde belirtilmemesinin infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi de isabetsizdir.' gerekçesiyle bozulmuştur.
Bozma kararı sonrası mahkemece bozma ilamına uyularak davanın kısmen kabulüne hükmedilmiştir.
Bu ikinci karar da davalı vekilinin temyizi üzerine Yargıtay 9. Hukuk Dairesi'nin 09/10/2017 tarihli 2017/24935 E. 2017/15091 K. sayılı ilamı ile özetle;
'...Mahkemece bozma kararımız sonrasında bozmaya uygun olarak davacının ücretinin emsal ücret araştırması ile tespit edilen ücretlerin ortalaması olarak aylık 1.250,00 USD olarak kabul edilmesi ve bordroların fazla çalışma ile tatil tahakkuklarını içermediği sonucuna varılması yerinde ise de, bordrolarda aylık 1.250,00 USD üzerinde ödeme bulunan aylar yönünden işverence yapılan ödeme miktarlarının o dönem muaccel olan fazla mesai ve tatil alacaklarından mahsup edilmesi gerekir. Hükmün bu nedenle bozulması gerekmiştir.' gerekçesiyle bozulmuştur.
Bozma kararı sonrası mahkemece bozma ilamına uyularak davanın kısmen kabulüne hükmedilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Mahkemece verilen 07/06/2017 tarihli ikinci karar Dairemizin 09/10/2017 tarihli 2017/24935 E. 2017/15091 K. sayılı ilamı ile davalı vekilinin temyizi üzerine bozulmuş, kararda davacı temyizi bulunmadığından hüküm altına alınan hafta tatili alacak miktarı yönünden davalı lehine usulü kazanılmış hak meydana gelmiştir. Bu husus gözden kaçırılarak 2. bozma sonrası verilen 09/05/2019 tarihli kararda 07/06/2017 tarihli karar ile hükmedilen miktarların da üzerine çıkılarak usulü kazanılmış hak ilkesine aykırı davranılması hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 03/10/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.