9. Hukuk Dairesi 2016/6596 E. , 2019/16652 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2016/6596 E. , 2019/16652 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının 22.10.2014-17.07.2013 tarihleri arasında davalı işyerinin de ... şubesinde şarküteri sorumlusu olarak çalıştığını, son aylık ücretinin net 1.500,00 TL. olduğunu, davacının işyerinde 07.00-17.00 saatleri arasında ya da 12.30-22.30 saatleri arasında çalıştığını, 2004-2008 yılları arasında işyerinde uygulanan ve tam gün mesai adı verilen her hafta 1 gün 16 saat aralıksız olarak çalışmasına karşılık fazla mesai ücreti gösterilmediğini ya da az gösterildiğini,bazı bordrolarda haftada 2 saat fazla mesai gösterildiğini ve bunun her yıl aynı mesai yapılıyormuş gibi belirtildiğini, bordroların geçerliliği olmadığını,davacının gerçekte çok daha fazla mesai yapmasına ancak davalının davacının bu alacaklarını ödemediğini,davacının mesai mefhumu olmadan günde 12 saat haftada 1 gün 16 saat olmak üzere haftada 76 saat çalıştığını ve bu durumun haklı fesih sebebi olduğunu, davacıya işyerinde görev tanımında olmayan işlerin yaptırıldığını, davacının resmi tatillerde, milli bayramlarda, dini bayram ve genel tatillerde çalıştırıldığını ancak bu çalışmalarının ücretinin ödenmediğini, davacının işyerinde çalışmasından ötürü iş hastalığı olan Nörobruselloz hastalığına yakalandığını, davacıya Bakırköy Devlet Hastanesi heyetince % 40 işgöremezlik raporu verildiğini, bu hastalığın davacının ayak bileklerinde güçsüzlüğe sebep olduğunu ve ayakta yürüyemez hale geldiğini ve davacının artık burada yaşayamayacağını ve köyüne gitmek istediğini belirterek davalıdan haklarını istediğinde kendisine kapı gösterildiğini, davalının işyeri el değiştirdikten sonra davacı ve diğer çalışanlara baskı uyguladığını, davacının işten ayrılması için ... şubesinde çalışmasının istendiğini iddia ederek bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının yakalandığını iddia ettiği hastalığının davalı işyerindeki çalışması ile ilgisi olmadığını, davacıya iş tanımı dışında işler yaptırıldığı iddiasının gerçek dışı olduğunu ve iş aktinin haklı sebeple feshinin mümkün olmadığını, davalının davacıyı başka bir mağazada çalıştırma hakkının doğal olduğunu ve hususun iş aktinde belirtilmiş olduğunu, davacının ücreti ve mesai alacaklarının gecikmeden ve tam ödendiğini, hakaret baskı iddialarının doğru olmadığını, davacının köyüne dönmek ve bu sebeple çalışmak istemediğini, kıdem tazminatından vazgeçmediğini, davacının devamsızlık yaptığını ve mazeretini sunmadığını, davacının ihtarnamesinin davalıya ulaşması sebebi ile ihtarname gönderilmediğini, davacının 8 haftalık ihbar tazminatı hakkı olduğunu, yıllık izinlerini kullandığını, mesai alacaklarının ödendiğini ve iş aktini kendisinin feshetmesi sebebi ile kıdem tazminatına hak kazanmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davalı vekili tarafından davacının 30/12/2014 harç tarihli ıslah dilekçesine karşı zamanaşımı itirazında bulunulmuş, alınan ek bilirkişi raporunda 5 yıllık zamanaşımı hesabının hatalı olarak ıslah tarihi yerine dava tarihi olan 30/07/2013 tarihi dikkate alınarak yapılması ve mahkemece hatalı hesaba itibarla hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 25/09/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.