9. Hukuk Dairesi 2017/11940 E. , 2019/15948 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2017/11940 E. , 2019/15948 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davalı iş yerinde 14/05/2010 tarihinde işe başladığını, davacının kat görevlisi olarak çalıştığını, davacının işe başladığı tarihten itibaren 08:00-18:30 arası çalıştığını, çalışmaların karşılığının izin yada ücret olarak ödenmediğini, davalı işyerinde yapılan denetim sonucunda 2012-2013 yıllarında üç ay fazla mesai ödemesi yansıtılmış gibi ödeme yapıldığını, işten çıkış saatinin 16:30 çekildiğini, davacının iş akdinin 22/10/2013 tarihinde bildirimsiz olarak askıya alındığını, davacının ne zaman işe başlayacağının bildirilmediğini, makul ve öngörülebilir bir süre beyan edilmediğini ileri sürerek, kıdem, ihbar tazminatları ile fazla mesai ücreti, ulusal bayram genel tatil ücreti ve yıllık izin ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının 14/05/2010 tarihinde davalı işverende çalışmaya başladığını, 2010-2011 ve 2012 sezonlarındaki çalışmalarının tüm karşılıklarının ödendiğini, davacının ibraname imzaladığını, davacının 25/12/2012 tarihinde çalışmaya başladığını ve 21/10/2013 tarihinde iş akdinin askıya alındığını, davacının iş sözleşmesinin askıda olduğu dönemde ücret talep etmesinin hukuki dayanağı olmadığını, davacının sezonluk çalıştığı için yıllık izin hakkı bulunmadığını, iş yerinde fazla mesai yapılmadığını, 8'er saatlik vardiyalar halinde çalışıldığını, iş müfettişlerince yapılan denetim sonucunda sehven hatalı ödeme yapılan işçilere fazla mesai ücretlerinin ödendiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, her ne kadar davalı taraf davacının iş akdinin askıya alındığını iddia etse de dosya kapsamında iş akdinin askıya alındığına dair bir evrak sunulmadığı, iş akdinin 21/10/2013 tarihinde askıya alındığı bildirilse de bu konuda herhangi bir tebligat yapılmadığı, davalı işyerine ait otelin tamamen yıkıldığı, davalı işveren tarafından gönderilen 06/11/2013 tarihli ihtarname ile tüm çalışanların iş akdinin askıya alındığı ve otelin ne zaman faaliyete geçeceği hususunda bir bilgi verilemediği, askı süresinin bitiminin belli olmadığı süresiz askıyı davacının kabul etmek zorunda olmadığı, davacının iş akdinin davalı işveren tarafından haksız bir şekilde sonlandırıldığı, davacının kıdem ve ihbar tazminatını hak kazandığı gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut uyuşmazlıkta, Mahkemece davacının haftanın 6 günü 08.00-18.30 saatleri arasında çalıştığı ve haftada 12 saat fazla mesai yaptığı kabul edilmiştir. Ancak, davacı ile aynı işi yapan ve aynı tarihlerde iş akitleri feshedilen işçilerin davalı işverene karşı açtıkları Manavgat İş Mahkemesinin 2013/838 E.-2015/155 K. ve 2013/840 E.-2015/156 K. sayılı emsal dosyalarında işyerinde haftada 6 saat fazla mesai yapıldığı kabul edilmiş, kararlar Dairemizce onanmıştır.
Mahkemece, davacının işyerinde haftada 6 saat fazla mesai yaparak çalıştığı dikkate alınarak fazla mesai alacağının hüküm altına alınması gerekirken, haftada 12 saat fazla mesai yapıldığının kabulüyle hüküm kurulması hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 16.09.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.