9. Hukuk Dairesi 2017/11466 E. , 2019/15770 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2017/11466 E. , 2019/15770 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili özetle; davacının 27.05.2006 tarihinden iş sözleşmesinin haksız olarak feshedildiği 31.12.2011 tarihine kadar davalılardan asıl işveren il Sağlık Müdürlüğü'ne ait işyerinde diğer davalı alt işveren Antalya Profesyonel Özel Güvenlik şirketinin işçisi olarak çalıştığını iddia ederek; kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, hafta tatili ücreti, genel tatil ücreti, fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti ve ödenmeyen ücret alacaklarının faizi ile birlikte davalılardan tahsilini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalılardan Sağlık Bakanlığına İzafeten İl Sağlık Müdürlüğü vekili özetle; husumet itirazında bulunduklarını, davacı ile müvekkil arasında bir iş sözleşmesi bulunmadığını, müvekkilinin asıl işveren konumunda da olmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Davalılardan Antalya Profesyonel Özel Güvenlik ve Koruma Hizmetleri Tic Ltd. Şti. Vekili özetle; davacının müvekkili şirket nezdinde 27.05.2006 tarihinden itibaren çalıştırıldığını, ücretinin asgari ücretten fazla olduğunu, davacının iş sözleşmesinin fesihte son çare ilkesine uygun olarak ve geçerli nedenle feshedildiğini savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-24/05/2019 tarih ve 2017/8 Esas sayılı YİBK kararı ile “Bir miktar para alacağının faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesinin talep edildiği kısmî davada, dava konusu miktarın kısmî ıslahla faiz talebi belirtilmeksizin arttırılması halinde, arttırılan miktar bakımından dava dilekçesindeki faiz talebine bağlı olarak faize hükmedileceği' yönünde karar verilmiş olup, böylece ıslahta sadece miktarın arttırılması yeterli olup, dava dilekçesindeki faiz istemi ıslahı da kapsayacağından, davacının ıslah dilekçesinde faiz talebi olmadığı gerekçesiyle ıslah ile artırılan alacak miktarlarının faizsiz olarak hüküm altına alınması hatalı olup bozma sebebi ise de; bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı HMK'nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK.nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın “B” numaralı bölümünde kıdem tazminatı ve yıllık izin ücreti alacaklarına ilişkin bentlerin çıkartılarak yerlerine;
“1-5698,12.TL kıdem tazminatının davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine,
2-522,99.TL izin ücretinin davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine,
3-Kıdem tazminatının tamamına dava tarihinden itibaren en yüksek mevduat faizi işletilmesine, yıllık izin ücreti alacağının 100,00 TL sine dava tarihi olan 15/11/2013 tarihinden itibaren, bakiye 422,99 TL’sine ıslah tarihi olan 21/08/2015 tarihinden itibaren, en yüksek mevduat faiz oranını geçmemek üzere yasal faiz işletilmesine,” bentlerinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’ nun 28.09.2018 tarih ve 2018/2 E. 2018/8 K. sayılı İBK. uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, nisbi temyiz harcının isteği halinde davalılara iadesine, 12/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.