9. Hukuk Dairesi 2017/11338 E. , 2019/14503 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2017/11338 E. , 2019/14503 K.


'İçtihat Metni'


MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili özetle; davacının ...Devlet Hastanesi’nde temizlik işlerinde 09.07.1996 tarihinde çalışmaya başladığını, müvekkilinin yıllık izinlerinin kullandırılmadığını, kendisine bu yönde bir ödeme yapılmadığını, 01.12.2014 tarihinde SGK müdürlüğüne müracaat ederek yaş hariç diğer koşulları tamamlayarak emekliliğe hak kazandığına dair belge aldığını ve müvekkilinin işten ayrıldığını iddia ederek; kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti ve şua izin ücreti alacaklarının faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı Kurum vekili özetle; davacının kurum çalışanı olmadığını, kendilerine husumet yöneltilemeyeceğini, alacakların zamanaşımına uğradığını, davacının tüm hak ve alacaklarından yüklenici şirketlerin sorumlu olduğunu savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta; davacı davalı kuruma ait...Devlet Hastanesi’nin genel cerrahi bölümünde temizlik kadrosunda çalışmakta olup, röntgen teknisyeni olmadığı gibi görevide röntgen bölümünde değildir. Davacının arızi olarak ihtiyaç olduğunda röntgen çekimi yaptığı şeklindeki iddiasına, resmi kayıtlarla doğrulanmadığı sürece itibar edilemez. Sonuç itibariyle mahkemenin davacıyı sürekli radyasyona maruz kalan, şua izin hakkı bulunan bir çalışan olarak değerlendirmesi dosya kapsamına uygun değildir.
Açıklanan nedenle davacının şua izin alacağı talebinin reddi gerekirken, kabulü hatalı olduğu gibi, fazla mesai iddiasının da haftalık 45 saatlik çalışma süresi üzerinden hesaplanması gerekirken, yazılı şekilde değerlendirilmesi hatalıdır.
3-Davalı Kurum harçtan muaf olduğu halde, Kurumun harca mahkum edilmeside isabetsizdir.
F)Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 27.06.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.