9. Hukuk Dairesi 2016/25925 E. , 2019/14274 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2016/25925 E. , 2019/14274 K.


'İçtihat Metni'


MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar avukatlarınca istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


YARGITAY KARARI

1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle, kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı vekili kısmi dava açmış, taleplerini 20.11.2015 harç tarihli ıslah dilekçesi ile artırmış, ancak ıslah ettiği miktara faiz yürütülmesini talep etmemiştir.
Mahkemece ıslah ile istenilen miktarlara faiz yürütülmemiştir.
Mahkemenin bu uygulaması Dairemizin 'ıslah edilen miktarlar açısından faiz talep edilmemesi halinde ıslah ile artırılan miktarlara faiz yürütülemeyeceği ' şeklindeki kökleşmiş içtihadına uygun ise de, karardan sonra bu konu ile ilgili olarak yapılan içtihadı birleştirme talebi üzerine Yargıtay İçtihatları Birleştirme Büyük Genel Kurulunca 24.05.2019 günü yapılan toplantıda:
“Bir miktar para alacağının faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesinin talep edildiği kısmî davada, dava konusu miktarın kısmî ıslahla faiz talebi belirtilmeksizin arttırılması halinde, arttırılan miktar bakımından dava dilekçesindeki faiz talebine bağlı olarak faize hükmedileceği' yönünde karar verilmiştir.
Yargıtay Kanunu'nun 45/5. maddesi “İçtihadı birleştirme kararlarının benzer hukuki konularda Yargıtay Genel Kurullarını, Dairelerine ve Adliye Mahkemelerini bağlayacağı' hükmünü içermektedir.
Yargıtay Kanunu'nun 45/5. maddesi karşısında, '...ıslahta faiz istenilmese dahi dava dilekçesindeki faiz talebine bağlı olarak faize hükmedilmesi...' zorunlu hale geldiğinden, YİBK. doğrultusunda ıslah edilen miktarlara da faiz yürütülmesi için hükmün HMK.nın geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK.nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ:
Hüküm fıkrasının kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti ve fazla mesai ücretine ilişkin paragraflarının çıkarılarak, yerlerine;
' 15.153,70 TL net kıdem tazminatı alacağının, fesih tarihi olan 13.06.2014 tarihinden itibaren işleyecek en yüksek banka mevduat faiziyle birlikte,
' 2.159,50 TL net izin ücreti alacağından;
1.400,00 TL'sinin dava tarihi olan 30.08.2014 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte
759,05 TL'sinin ıslah tarihi olan 20.11.2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine,'
' 6.063,90 TL net fazla mesai ücreti alacağından; (%30 hakkaniyet indirimi yapılarak)
1.000,00 TL'sinin dava tarihi olan 30.08.2014 tarihinden itibaren işleyecek en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte
5.063,90 TL'sinin ıslah tarihi olan 20.11.2015 tarihinden itibaren işleyecek en yüksek banka mevduat faiziyle birlikte davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine,' paragraflarının yazılmasına, hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu'nun 28/09/2018 tarih ve 2018/2 E. 2018/8 K. Sayılı İBK. uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, nispi temyiz harcının isteği halinde ilgiliye iadesine, 25.06.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.