9. Hukuk Dairesi 2016/4941 E. , 2019/13975 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2016/4941 E. , 2019/13975 K.


'İçtihat Metni'



MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalının taşeron olarak iş aldığı muhtelif projelerde 23.08.2012-23.07.2014 tarihleri arasında kalıpçı ustası olarak çalıştığını, son ücretinin aylık net 2.550,00 TL olduğunu, iş akdinin 23.07.2014 tarihinde iş bitimi gerekçesiyle işveren tarafından haksız ve bildirimsiz şekilde feshedildiğini iddia ederek, kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının işyerinde 19.12.2013-23.07.2014 tarihleri arasında belirli süreli sözleşme ile çalıştığını ve istifaen işten ayrıldığını, hizmet süresi itibarı ile kıdem tazminatı ve yıllık izin ücretine hak kazanmadığını, talep konusu işçilik alacakları ile ilgili işverenliğin davacı işçi tarafından ibra edildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı yasal süresi içinde davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.


2-Taraflar arasında davacının tazminat ve alacaklara esas hizmet süresi uyuşmazlık konusudur.
İş hukukunda çalışma olgusunu, iddia eden işçi kanıtlamalıdır.
Somut uyuşmazlıkta, davacı, davalı işyerinde 23.08.2012-23.07.2014 tarihleri arasında çalıştığını ileri sürmüş, davalı ise davacının 19.12.2013-23.07.2014 tarihleri arasında çalıştığını savunmuştur.
Hükme esas raporu hazırlayan bilirkişi tarafından davacının 23/08/2012-29/10/2012, 05/06/2013-11/10/2013 ve 19/12/2013-23/07/2014 tarihleri arasında üç dönem halinde toplam 1 yıl 1 ay 16 gün süreyle davalı işyerinde çalıştığı kabul edilerek hesaplamalar yapılmıştır.
Ancak davacının 23/08/2012-29/10/2012 tarihleri arası çalışması SGK kayıtlarına göre dava dışı Karayel İnş. Taah. San. ve Tic. Ltd. Şti.'nce bildirilmiş olup, bu şirketin davalı şirketle arasında bir bağlantı olup olmadığı dosya kapsamından anlaşılamamaktadır. Bu hususta bilirkişi raporunda ve karar gerekçesinde bir açıklama da bulunmamaktadır.
Mahkemece 23/08/2012-29/10/2012 tarihleri arası dönemde davacının davalı nezdinde çalışma yapıp yapmadığı ortaya konup çıkan sonuca göre hizmet süresinin belirlenmesi gerekirken, eksik inceleme ve araştırma ile hizmet süresinin yazılı şekilde kabulü isabetsizdir.
Mahkemece yapılacak iş, davacının 23/08/2012-29/10/2012 tarihleri arasında çalıştığı Karayel İnş. Taah. San. ve Tic. Ltd. Şti. ile davalı şirket arasında hukuki ilişki olup olmadığını ve var ise niteliğini araştırmak, çıkacak sonuca göre de hizmet süresini belirlemektir.
Eksik araştırma ile ve gerekçesi açıklanmadan 23/08/2012-29/10/2012 tarihleri arası çalışmanın kabulü hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 24/06/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.