9. Hukuk Dairesi 2017/11100 E. , 2019/13049 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2017/11100 E. , 2019/13049 K.


'İçtihat Metni'


MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK (İŞ) MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalıya ait tamir atölyesi niteliğindeki işyerinde, çırak olarak 1989 yılından itibaren çalışmaya başladığını, çalışma devam ederken 18 yaşını tamamlayıp ustalık belgesini 02/07/1993 tarihinde aldığını, kesintisiz çalışmaya devam ettiğini ancak SGK girişinin 01/01/1994 tarihinde bildirildiğini, 02/02/1995-08/1996 arası dönemde askerlik görevini yaptığını, ardından 01/09/1996 tarihinden itibaren çalışmasına devam ettiğini, SGK bildiriminin 10/03/1998 tarihinde yapıldığını, çalışması devam ederken ücretinin gerçeğe aykırı olarak asgari ücret üzerinden SGK.ya bildirilmesi, fazla çalışma ve yıllık izinlerin ödenmemesi sebebiyle davalıya başvurduğunu, davalının müvekkilini oyalayarak bazı belgeleri imzalattığını, bu belgeleri kabul etmediklerini, davacının 28/06/2014 tarihinde haklı sebeple işten ayrıldığını, davalının farklı bir şirket kurarak davacının haberi olmaksızın o işyerinde davacıyı sigortalı gösterdiğini, ihtara rağmen davacının haklarının ödenmediğini, mesainin haftada 6 gün 08:00-18:00 saatleri arasında olduğunu, genelde bu saatleri de aşarak 19:00-20:00’a kadar çalıştığını, en son ücretinin net 1.400,00 TL. olduğunu, yıllık izinlerini kullanmadığını, genel tatil günlerinde çalıştığını ileri sürerek, kıdem tazminatı, fazla çalışma ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ile yıllık izin ücretinin davalılardan tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar vekili, davacının 17/06/2006-08/08/2014 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığını, davacının 24/07/2014-31/07/2014 tarihleri arasında işe devam etmemesi nedeniyle 31/07/2014 tarihinde ihtarname gönderildiğini ve mazeretini sunması için 3 günlük süre verildiğini, bu süreçte davacının kendilerine ihtarname göndererek alacaklarını talep ettiğini, kendi isteği ile işten ayrılan davacının alacak talebinin yersiz olduğunu, davacının işten ayrılırken alacaklarının ödenmemesi sebebiyle işten ayrıldığına dair beyanı olmadığını, mesainin haftada 6 gün 08:00-17:00 saatleri arasında 1,5 saat ara dinlenmesi ile yapıldığını, ayda 1-2 kez yapılan fazla çalışma ücretinin ödendiğini, davacının işyerindeki tehdit ve küfürleri sebebiyle hakkında savcılığa şikayet dilekçesi verildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalılar vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalılar vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davalılar vekili cevap dilekçesinde belirttiği deliller arasında açıkça yemin deliline de dayanmış, 28.09.2015 tarihli ıslaha karşı cevap dilekçesinde yıllık izin konusunda yemin teklif ettiklerini belirtmiş ve duruşmanın 04.11.2015 tarihli karar oturumunda davalı vekili yemin teklifini tekrar ettiklerini, davacı vekili de yemin teklif edilecekse davacının hazır olduğunu belirtmiş, mahkemece yemin teklifi konusunda herhangi bir işlem yapılmadan karar tefhim edilmiştir.
Mahkemece, usulüne uygun şekilde delil olarak dayanılan ve yıllık izin açısından açıkça teklif edilen yemine ilişkin usuli işlemler yapılmadan karar verilmesi hatalıdır.
3-Davada iki davalı olduğu halde hüküm fıkrasında hangi davalının sorumlu olduğu açıklanmadan 'davalıdan' ibaresi ile hüküm kurulması hatalıdır.
4-Hüküm altına alınan alacakların net mi yoksa brüt mü olduğunun hüküm fıkrasında gösterilmemesi HMK.nın 297/2. maddesine aykırı olup, infazda tereddüte yol açacağının düşünülmemesi de isabetsiz olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 11/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.