9. Hukuk Dairesi 2016/2364 E. , 2019/11702 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2016/2364 E. , 2019/11702 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkilinin, davalı şirketin Derince ilçesindeki alışveriş merkezi olan işyerinde 15/03/2010-07/05/2014 tarihleri arasında müdür olarak çalıştığını, en son aylık net 6000 TL ücretle çalıştığını, maaşının tamamını bankadan aldığını, müvekkilinin haftanın 6 günü saat 08.00-19.00 saatleri arasında çalıştığını, saat 19.00 dan sonra da çalışmasına devam ettiğini ancak bu fazla çalışmaların karşılığının kendisine ödenmediğini, yine çalışma süresi içinde resmi tatil, dini ve milli bayram tatillerinde çalışmış olmasına karşın hakettiği ücretlerin ödenmediğini ileri sürerek;fazla mesai ücret alacağı, resmi tatil, dini ve milli bayram çalışma alacaklarını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; davacının dava dilekçesinde belirttiği ölçüde iddiaların gerçeği yansıtmadığını, davacının çalıştığı işyerinin en üst düzeyde yetkili amiri olması dolayısıyla kendi çalışma saatlerini kendisinin belirlediğini, davacının aldığı ücretin içinde yasal sınırlar içinde kalmak kaydı ile fazla çalışma ücreti de dahil olup fazla mesai ücreti talep edemeyeceğini, davacının dava dilekçesine eklediği müvekkil şirkete 07/05/2014 tarihli 3167 yevmiye sayılı ihtarname ile 'Ailevi nedenlerle işime devam edemeyeceğim, yasal işçilik alacakları yanında kıdem ve ihbar tazminatları ile birlikte geçmiş hizmetleri gözetilerek 6 aylık ücreti tutarında ek ödeme ödenerek iş sözleşmesinin sona erdirilmesini...' talep ettiğini, müvekkilinin de davacıya hakettiği alacaklarını ödeyerek iş akdini sonlandırdığını savunarak,davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece özetle; SGK kayıtları,toplanan delillerin değerlendirilmesinde; davacı, 15/03/2010-07/05/2014 tarihleri arasında davalı şirketin ..., ... ve ... illerinde bulunan hipermarket mağazalarında 'mağaza müdürü' olarak en son brüt 7.315,00 TL ücretle çalıştığı,davalı işveren ise, davacının çalıştığı işyerinin en üst düzeyde yetkili amiri konumunda olduğunu, kendi çalışma saatlerini kendisinin belirlediğini,davacının, çalıştığı ..., ... ve ... illerinde ki mağazalarda 'mağaza müdürü' olarak çalıştığının ihtilafsız olduğu,çalıştığı il itibariyle yönetim yetkisi olarak en üst düzeydeki kişidir. Kendisinden başka çalıştığı ilde üst düzey yönetici bulunmadığı,davacının ücreti buna göre belirlenmiş olup asgari ücretin yaklaşık 9 katı olduğu,davacı, davalıya ait işyerinde bulunduğu ilde en üst düzeyde yönetici olup mesaisini dilediği gibi ayarlayabilme ve fazla mesai cetvellerini düzenleme yetkisine de sahip olduğu,bu durumda davacının fazla çalışma ücretine ve genel tatil çalışma ücretine hak kazanması söz konusu olmadığı, gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
Somut uyuşmazlıkta davacı ile davalı arasında imzalanmış bireysel iş sözleşmesinde fazla mesainin ücrete dahil olduğuna yer verildiğine göre davacının mesaisini kendi belirleyen üstdüzey yönetici olduğu söylenemez.
Davacı fazla mesai ücreti ve genel tatil ücreti alacaklarını tanık beyanları ile ispat ettiğinden bu alacakların karineye dayalı makul indirime (taktiri indirime) tabi tutularak hüküm altına alınması gerekirken mahkemece davacının kendi mesaisini kendi belirleyen üstdüzey yönetici olduğu gerekçesi ile davanın reddi hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 21.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.