9. Hukuk Dairesi 2016/2480 E. , 2019/11563 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2016/2480 E. , 2019/11563 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirkette personel müdürü olarak çalışırken iş sözleşmesinin davalı şirket tarafından 31.01.2009 tarihinde sebep gösterilmeksizin haksız ve mesnetsiz olarak feshedildiğini, iş sözleşmesinin feshi üzerine yasal süre içerisinde feshin iptali ve işe iade için ... . İş Mahkemesinin 2009/156 E. sayılı dosyası ile açılan davada verilen 17.09.2009 tarihli karar ile “ İşverence yapılan feshin geçersizliğine, davacının işe iadesine, davacının süresi içerisinde başvurması halinde işverence başlatılmadığı takdirde ödenmesi gereken tazminat miktarının 4 aylık ücret tutarı olarak belirlenme davacının süresi içerisinde başvurması halinde karar kesinleşmesine kadar en çok 5 aylık ücret ve diğer haklarının davalıdan alınarak davacıya ödenmesine ” karar verildiğini, söz konusu kararın Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 16.12.2010 tarih, 2009/41 E., 2010/38103 K., sayılı kararı ile onandığını, onama kararının 18.01.2011 tarihinde tebliğ edildiğini, müvekkilinin iş akdinin haksız feshedildiği 31.01.2009 tarihinde 5.050,00 (beşbinellli) aylık ücret aldığını, davalı işverenin iş akdinin haksız feshinden önceki son beş yılda, - işyerinde uyguladığı ücret ve ücret artışı politikasıyla,- işyerinde diğer çalışanlarla müvekkili arasında fark yarattığını, 2003 yılından itibaren müvekkiline yıllık %2,5, son olarak 2008 yılı %8,10 ücret artışı yapılırken diğer çalışanlara ortalama ücret artışının 2003 yılında ortalama %11, 2008 yılında %24 artış yapıldığını, ikramiye ödemelerinde de farklı uygulamalar olduğunu, davalı işverenin eşit davranma borcunun olduğunu, davalı işverenin müvekkilinin iş akdinin haksız feshi tarihine kadar almış olduğu ücret artışlarının diğer çalışanların çok altında olmasını gerektirir sebep gösterilmediğini iddia ederek fazlaya ilişkin talep ve dava hakkı saklı kalmak kaydı ile iş akdinin hukuken sona erdiği 18.01.2011 tarihinden geriye beş yıllık, ortalamasından düşük zam yapılarak, eksik ödenen ücretlerin ve ikramiyelerin tahsilini talep etmiştir.
B)Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili; davacının iş akdinin 31.01.2009 tarihinde feshedilmesi sebebi ile bu tarihten sonra ücret alacağı olamayacağını, davacının iş sözleşmesinde maaş zammına ve oranına ilişkin herhangi madde bulunmadığını, müvekkili şirketin ücrete ve diğer haklara zam yapma konusunda bir taahhüdü söz konusu olmadığını, müvekkili şirkette çalışanların sene içerisinde gösterdiği genel performansa bağlı olarak amirleri tarafından belirlenen oranlarda zaman zaman ücrete zam yapılabildiğini, eşit işlem yükümlülüğüne aykırı davranmanın söz konusu olmadığını, davacının ücret/ikramiye alacağı bulunmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C)Yerel Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve alınan bilirkişi raporuna göre davanın kabulüne karar verilmiştir.
D)Temyiz:
Karar süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
E)Gerekçe:
Davacı iş akdinin fesihden önceki son 5 yıllık çalışması esnasında emsali olan işçilere göre daha az ücret zammı aldığı iddiasıyla fark ücret,fark yıl sonu ikramiyesi ,fark ikramiye alacağı talebinde bulunmuştur.
Dosyadaki bilgi belgelerden emsal işçilere ait dökümanlardan davalı işyerinde çalışan işçiler için genel bir zam uygulaması yapılmadığı, her işçinin alacağı zammın kıdemine,performansına vb kriterlere göre ayrı ayrı belirlendiği nitekim dosyaya giren belgelere göre hiç bir işçinin zam oranının diğerleriyle aynı olmadığı anlaşılmaktadır. Başka bir deyişle, davalı işverenin diğer işçilere uyguladığı belli zam oranını sadece davacı işçiye uygulamaması şeklinde bir uygulaması söz konusu değildir.
Davacı ücret politikası bakımından kendisine özel uygulama yapıldığını ispatlayamadığından taleplerin reddi yerine yazılı gerekçe ile kabulü hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F)SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 21.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.