9. Hukuk Dairesi 2016/2002 E. , 2019/11469 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2016/2002 E. , 2019/11469 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde 04/04/1996-16/01/2014 tarihleri arasında kapıcı olarak aylık 1.000 TL ücretle çalıştığını, iş akdinin davalı işveren tarafından haksız ve bildirimsiz şekilde feshedildiğini, fesih sonrası kıdem ve ihbar tazminatları karşılığı müvekkilinin hesabına 26.000 TL yatırıldığını ancak bu miktarın müvekkilinin almaya hak kazandığı miktarın çok altına olduğunu, müvekkilinin hafta sonu Cumartesi günleri ile ulusal bayram ve genel tatil günleri dahil olmak üzere haftanın 6 günü 07:00 ila 21:00 saatleri arasında çalıştığını ancak bu çalışmaların karşılıklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile fazla mesai, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının müvekkiline ait işyerinde apartman görevlisi olarak çalıştığını, iş akdinin müvekkili tarafından haklı nedenle feshedildiğini ancak müvekkili işveren tarafından buna rağmen davacıya 21.747,41 TL tazminat ödemesi yapıldığını, 11/01/2014 tarihli ibraname ile davacının tüm hak ve alacakları açısından müvekkilini gayrikabili rücu ibra ettiğini, hafta tatili iznini kullandığını, ödemesi olmadan yapılan fazla çalışması bulunmadığını, bayram tatillerinin ilk günü sabah servisini yaptıktan sonra iznini kullandığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacıya kıdem ve ihbar ödemesi yapıldığı ancak tam olarak karşılığı ödenmediğinden, davacının fark kıdem ve ihbar tazminatına hak kazandığı gerekçesi ile toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, hafta tatili alacak talebinin reddine, fazla mesai ile ulusal bayram ve genel tatil alacakları ile kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut uyuşmazlıkta davacı, davalı işyerinde fazla mesai yaptığını ve karşılığı ücretin ödenmediğini ileri sürmüş, davalı ise davacının fazla mesai yapmadığını savunmuştur.
Davacı iddiasını ispatlamak amacıyla 2 tanık dinletmiş olup, bu iki tanıkta davacının hangi saatler arasında çalıştığına ilişkin net bir beyanda bulunmamış, soyut açıklamalar yapmışlardır. Keza davalı tanıkları da davacının fazla mesai yapmadığını beyan etmişlerdir. Açıklanan delil durumuna göre, davacı fazla mesai iddiasını ispat edememiştir.
Mahkemece ispat edilemeyen fazla çalışma alacak talebinin reddine karar verilmesi gerekirken, bilirkişinin tamamen varsayıma dayalı hesabına itibarla talebin kabulüne karar verilmesi hatalıdır.
3- Davacı işçinin ulusal bayram ve genel tatillerde çalışma karşılığı ücretlere hak kazanıp kazanmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Somut uyuşmazlıkta, dosyadaki bilgi ve belgeler ve özellikle davalı tanıklarının beyanlarından, davalı işyerinde kapıcılık görevini, davacı dahil 2 işçinin birlikte yaptıkları ve ulusal bayram ve genel tatil günlerinde bu 2 işçinin dönüşümlü olarak çalıştıkları anlaşılmaktadır. Bu durumda, davacının ulusal bayram ve genel tatil günlerinin yarısında çalıştığının kabulü ile hesaplama yapılıp hüküm kurulması gerekirken tamamında çalıştığı kabul edilerek yapılan hesaplamaya itibarla hüküm altına alınması da isabetsizdir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 20/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.