9. Hukuk Dairesi 2017/10289 E. , 2019/10178 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2017/10289 E. , 2019/10178 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkilinin 01/06/2004-04/01/2014 tarihleri arasında usta olarak çalıştığını, haklı bir neden olmaksızın iş akdinin davalı tarafından feshedildiğini, Bölge Çalışma Müdürlüğü'ne şikayetçi olduğunu, asgari geçim indirimi hariç 1.430,00 TL net ücret aldığını, ücretinin bordroda eksik gösterildiğini, bir kısmın elden ödendiğini, yemek, aylık 120,00 TL yol ücreti ve erzak sosyal haklarından faydalandığını, hafta içi en az 2 gün 08:00-22:00, diğer günlerde 08:00-18:00 saatleri arasında çalıştığını, ayda ortalama 2 Cumartesi 08:00-16:00, bazen 18:00'e kadar çalıştığını, fazla mesai ücretlerinin ödenmediğini, ayda 1 cumartesi için ücret ödendiğini, son 1 yıla kadar dini bayramlar ve 1 Ocak hariç tüm bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığını, ücretinin ödenmediğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; davacının 01/06/2004-04/01/2014 tarihleri arasında çalıştığını, brüt 1.070,00 TL ücret aldığını, fazla mesai ücretlerinin ayrıca ödendiğini, Yapı Kredi Bankası Cumhuriyet şubesine yatırıldığını, davacının usta olmadığını, zaman aşımı itirazında bulunduklarını, kendi isteğiyle işten ayrıldığını, bordroları ayrı ayrı imzalayarak itiraz etmediğini, bayramlarda çalışma yapılmadığını, çalışma olduğunda ödendiğini savunarak,davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece özetle; SGK kayıtları,toplanan delillerin değerlendirilmesinde; davacı 01/06/2004 – 04/01/2014 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığını, davacının işten kendisinin ayrıldığı savunulmuş ise de bu iddiasını ispatlayamadığı, davacının iş akdinin haksız ve bildirimsiz olarak işveren tarafından sonlandırıldığı, kıdem ve ihbar tazminatına hak kazandığı,davacı hafta içi en az 2 gün 08.00-22.00, kalan günler 08.00-18.00, Cumartesi günleri ise 08.00-16.00 saatleri arasında çalıştığını, davalı ise yapılan fazla çalışmaların karşılığının ödendiğini,tanık anlatımları nazara alındığında; davacının haftanın 5 günü 08.00-18.00, haftanın 2 günü ise 22.00’e kadar çalıştığı, haftalık 45 saati aşan çalışmalarının bulunduğu belirlendiği, dosyaya sunulan ücret bordrolarının bazılarında fazla mesai tahakkuku yapıldığının görüldüğü,
Davacı işten çıkarılmadan 1 yıl öncesine kadar yılbaşı ve dini bayramların haricindeki tüm ulusal bayram genel tatil günlerinde çalıştığını, karşılığının ödenmediğini iddia etmiş, davalı ise bu günlerde çalışma yapılmadığını, nadiren çalışıldığında ise ücretinin ödendiğini savunmuş, davacı tanıkları davacının iddiasını doğrular mahiyette beyanda bulunmuşlardır.
Hayatın olağan akışı, işçi alacaklarının uzun bir süre için hesaplanması, miktarı dikkate alınarak bilirkişi tarafından tespit olunan alacak miktarlarında takdiren fazla mesai için %40, ulusal bayram genel tatil alacağı için %25 hakkaniyet indirimi yapılmasının uygun olacağı kanısına varılmış, davanın kısmen kabulü ile aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur. Davanın reddine karar verilerek yazılı hüküm kurulmuştur.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacının ulusal bayram ve genel tatil ücreti talebi 1.500,00 TL. olup, hesaplanan bu alacağın taktiri indirimsiz 702,23 TL. oluşu karşısında, bu alacak kaleminden takdiri indirim dışında 797,77 TL. nin reddedilmesi karşısında kendini vekil ile temsil ettiren davalı yararına vekalet ücretine hükmedilmemesi hatalı olup bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK'nun geçici 3/2. maddesi yollamasıyla HUMK'un 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
F) SONUÇ :
Hüküm fıkrasının 5. bendinin çıkartılarak yerine,
“5-Davalı kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden reddedilen miktar üzerinden karar tarihindeki AAÜT. Sinin 13/2. Maddesi dikkate alınarak belirlenen 797,77 TL. vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya ödenmesine,” bendinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu'nun 28.09.2018 tarih ve 2018/2 E. 2018/8 K. sayılı İBK. uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, nisbi temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 07/05/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.