9. Hukuk Dairesi 2016/638 E. , 2019/9660 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2016/638 E. , 2019/9660 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilin davalı işverenliğin yurtdışı projelerinde 01.01.1991-30.12.2004 tarihleri arasında demirci formeni olarak çalıştığını, son aylık ücretinin net 2.500 USD olduğunu, barınma, ısıtma, aydınlatma ve temizlik hizmetlerinin işverenlik tarafından sağlandığını, her gün 3 öğün yemek verildiğini, iş akdi feshedilen davacının tazminatlarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının demirci olarak yurtdışındaki şantiyelerde 02.07.1991 - 18.07.1992, 08.02.1993 - 22.03.1994, 11.04.1995 - 12.07.1995, 15.05.2004 - 25.10.2004 tarihleri arasında belirli süreli iş sözleşmeleri ile çalıştığını, iş akdinin davacının kendi isteği üzerine kendiliğinden sona erdiğini, bu esaslara göre gerçekleşen hizmet akdinden dolayı ihbar ve kıdem tazminatı hakkının doğmadığını, son saat ücretinin 3,73 USD olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile kıdem ve ihbar tazminatı alacaklarının davalıdan tahsiline hükmedilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davalıya ait yurt dışı işyerinde çalışan davacının tazminatlarının belirlenmesine esas ücret taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Davacı işçi son aylık ücretinin net 2.500 USD olduğunu ileri sürmüş, davalı işveren 3,73 USD saat ücretini savunmuştur. Mahkemece davalının sunduğu kayıttaki ücret üzerinden hesaplamaya itibar edilerek karar verilmiş ise de, varılan sonuç dosya kapsamı ile uyuşmamaktadır.
Davacının imzasını içermeyen aylık ücret bordrolarında saat ücreti ile temel ücret hesabı dışında fazla çalışma, hafta tatili ile bayram genel tatil ücreti gibi tahakkuklara yer verilerek davacının banka hesabına yatan tutar ile uyumlu bir tahakkuka gidilmiştir. Davalı işveren işçinin imzasını içermeyen ve her zaman düzenlenmesi mümkün olan bordrolarla temel ücreti bölmek suretiyle diğer işçilik alacaklarının da ödendiği şeklinde bir uygulama geliştirmiştir. İşçinin banka hesabına yapılan ödemelerde maaş açıklaması dışında başka bir bilgiye yer verilmemiştir.
Davacının imza içermeyen aylık ücret bordroları (örneğin bordro miktarları değişen tahakkuk içermelerine rağmen 2004 yılı 6., 7., 8. ve 9. aylar fiks 1.350 USD'dir. ) ile davacının yaptığı iş, kıdemi, tanık beyanları ve emsal ücret araştırması gözetilerek davacı işçinin aylık temel ücretinin 1.350 USD olduğu kabul edilmelidir. Gerekirse bu esaslar dahilinde bilirkişiden yeniden rapor alınmalı ve mahkemece bir değerlendirmeye tabi tutularak karar verilmelidir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 25/04/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.