9. Hukuk Dairesi 2019/2660 E. , 2019/7230 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2019/2660 E. , 2019/7230 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili özetle; davacının Başocak Kollektif Şirketinde 02.03.1998 tarihinde işe girdiğini, yurtiçi tır şoförü olarak çalıştığını, Haziran 2001 tarihinde emekli olduğunu, emekli olduktan sonra kıdem ve ihbar tazminatlarının ödenmediğini, emekli olduktan sonra ... Nakliyat Turizm ve Akaryakıt Ürün San. ve Tic. Ltd. Şti.nde çalışmaya devam ettiğini, 2003 yılı Haziran ayına kadar çalıştığını, hakları verilmeyince işten ayrıldığını, tekrar 01.09.2005 tarihinde işe başladığını, 05.01.2010 tarihinde ise işten çıkartıldığını iddia ederek; kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti, genel tatil ücreti ve hafta tatili ücreti alacaklarının faizi ile birlikte davalılardan tahsilini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar vekili özetle; alacakların zamanaşımına uğradığını, davacının 05.11.2009 tarihinde, Başgöl Petrol Ltd. Şti. işyerinden ayrılacağını ve başka iş bulduğunu beyan ettiğini, buna ilişkin tutanak tutulduğunu ve 06.11.2009, 09.11.2009 tarihlerinde işe gelmediğine dair tutanak tutulduğunu, davacıya 10.11.2009 tarihli ihtarnamenin gönderildiğini, davacının ihtarnameye cevap vermediğini, son ücretinin net 750 TL olmadığını, talep edebileceği bir ücret alacağı bulunmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davalı Başgöl Nakliyat Turizm Akaryakıt Ürünleri San. ve Tic. Ltd. Şti. yönünden davanın kısmen kabulüne, davalı Başocak Kollektif Şirketi yönünden ise davanın reddine dair verilen karar davalı Başgöl Nakliyat Turizm Akaryakıt Ürünleri San. ve Tic. Ltd. Şti. ve davacı vekilinin temyizi üzerine, Dairemizce özetle ve sonuç olarak;
“1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı Başgöl Nakliyat Turizm Akaryakıt Ürünleri San. ve Tic. Ltd. Şti. tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının çalışmasının bildirildiği şirketler arasında organik bağ olup, şirket ortakları aynıdır. Bu nedenle davalı Başgöl Kollektif Şirketi yönünden davanın reddine karar verilmesi hatalıdır.
3-Davacının aldığı ücret miktarı taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Somut uyuşmazlıkta; davacı dava dilekçesinde net 750,00 TL ücret aldığını iddia etmiş, davalı işveren ise asgari ücretle çalıştığını savunmuştur.
Dosyada mübrez bilirkişi raporunda bilirkişi tarafından, iddia edilen ücret ve asgari ücrete göre iki seçenekli hesaplama yapılmış, her ne kadar mahkemece asgari ücret esas alınmış ise de, dinlenen tanıklardan bir davacı tanığı ve bir davalı tanığı davacının en son net 750,00 TL ücret aldığını beyan etmiştir. Davacının kıdemi, yaptığı işin niteliği ve tanık beyanları hep birlikte değerlendirildiğinde, iddia edilen net 750,00 TL ücretin esas alınması gerekirken asgari ücret üzerinden yapılan hesaplamanın kabul edilmesi hatalıdır.
4-Mülga 1475 sayılı İş Kanunu’nun halen yürürlükte bulunan 14. maddesindeki “işçilerin kıdemleri hizmet akdinin devam etmiş veya fasılarla yeniden akdedilmiş olmasına bakılmaksızın, aynı işverenin bir veya değişik işyerlerinde çalıştıkları süreler gözönüne alınarak hesaplanır.” hükmü nedeniyle, davacının hizmet süreleri birleştirilerek tazminata esas kıdemi belirlenmelidir. Ayrıca çalışma dönemleri arasında 10 yılı aşan bir ara bulunmadığından, ıslah tarihine nazaran 11/12/2002 tarihinden öncesine ilişkin kıdem tazminatının zamanaşımına uğradığının tespiti yerinde değildir.” gerekçeleriyle bozulmuştur.
Mahkemece bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda, davanın kısmen kabulüne ve davalıların müştereken ve müteselsilen sorumluluğuna hükmedilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalılar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Gerekçeli karar başlığında, dava tarihinin 13/04/2010 yerine, 26/07/2018 olarak yazılması maddi hata olup, yerel mahkemece her zaman düzeltilebileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
2-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
3-Somut uyuşmazlıkta; talep edilen genel tatil ücretinin 564,45 TL olmasına rağmen maddi hata yapılarak ve talep aşılarak genel tatil ücreti net 665,20 TL olarak hüküm altına alınması usuli müktesep hakka aykırı olup bozma sebebi isede, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı HMK.nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK.nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
F)SONUÇ:
Temyiz olunan kararın genel tatil ücretine ilişkin “c” bendindeki “665,20' rakamının çıkartılarak yerine “564,45' rakamının yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu'nun 28/09/2018 tarih ve 2018/2 E. 2018/8 K. Sayılı İBK. uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, nispi temyiz harcının isteği halinde ilgililere iadesine, 29/03/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.