9. Hukuk Dairesi 2015/30338 E. , 2019/3351 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2015/30338 E. , 2019/3351 K.


'İçtihat Metni'



MAHKEMESİ : ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ (İŞ)


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı işverene ait iş yerinde 18.07.2012 tarihinden iş akdini haklı sebeple feshettiği 01.08.2014 tarihine kadar güvenlik görevlisi olarak çalıştığını, davacıya 12 saat süre ile günlük çalışma yaptırıldığını, 7,5 saatten fazla süre ile gece vardiyası görevi verildiğini, yıllık azami fazla çalışma süresi olan 270 saatin çok üzerinde fazla çalışma yaptırıldığını, kanuni izin haklarını kullandırmadığını, ücret bordrosunun verilmediğini, görev tanımı içerisinde yer almayan işleri yaptırdıklarını, davalı işvereni kanuna aykırı şekilde çalıştığı yönünde uyarıp çalışma koşullarının düzeltilmesini istediğini ve bir sonuç alamadığını, bu yüzden iş kurumuna dilekçe verdiğini, davalının bunu öğrenmesi üzerine davacıyı mobbinge maruz bıraktığını ileri sürerek kıdem tazminatı ile yıllık izin ve fazla çalışma ücreti alacaklarını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın tüm kat maliklerine açılması gerektiğinden husumet itirazlarının bulunduğunu, davacıya haklarının verilmemesi, çalışma koşullarının kötü olması kendisine mobing uygulanması durumlarının söz konusu olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalı işveren yetkililerinin davacı üzerinde yoğun baskı yaparak davacıya mobing uyguladığı ve davacının bu şekilde istifaya zorlandığı, davacının bu haliyle iş akdini haklı nedenle feshettiği,yıllık izinlerini kullandığı, fazla mesai yaptığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin haftalık fazla çalışma süresi ihtilaflıdır.
Davacı dava dilekçesinde günlük 12 saat süre ile çalışma yaptırıldığını iddia etmiş, davalı vekili ise davacının sabah 08.00-20.00 ve akşam 20.00-8.00 vardiyası ile 12 saat çalışıp 24 saat dinlendiğini belirtmiştir.
Gerek davacı tanıkları gerekse de davalı tanıkları davacının mesaisinin 12 saat çalışma 24 saat dinlenme şeklinde olup ilk 12 saat gündüz, sonraki 12 saat gece çalıştığını beyan etmişlerdir. Dosya kapsamında, davacının davalı işyerinde 12 saat çalışma 24 saat dinlenme esasına göre çalıştığı sabittir. Nitekim bu olgu Mahkemenin de kabulündedir.
Ancak bu kabule göre mahkemece davacının bu çalışma sistemine ek olarak haftada 1 günde 12 saat ekstra çalışma yaptığı kabul edilmişse de davacı tanıkları haftada ortalama 2 defa 12 saat fazla çalışmalarının olduğunu, davalı tanıkları ise eleman eksikliğine göre fazla çalışma yapıldığını belirtmişlerdir. Tanık beyanlarından doğrudan davacının çalışmasına yönelik bir beyan olmadığından davacının bu şekilde ekstra çalışmasının olduğu ispatlanamamıştır.
Mahkemece davacının davalı işyerinde 12 saat çalışma, 24 saat dinlenme sistemine göre çalıştığı, ancak ekstra 12 saat çalışması olmadığı kabul edilerek hesaplama yapılması gerekirken haftada 12 saat ekstra çalışma yapıldığı kabul edilerek hesaplama yapılması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 12/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.